Ζυμαρικά στο χέρι με πιπεριές τύπου Φλωρίνης

Η αρχική σκέψη ήταν οι πιπεριές να γίνουν πολτός οποίος θα αποθηκευτεί για τον χειμώνα . Σκέφτηκα πως αν του προσθέσω ξύδι, λάδι , και λίγο σκόρδο, θα βγει ένα ωραίο ντιπ* 
 (*ντιπ τρομάρα μου ) . 
Στην συνέχεια διαβάζοντας συνταγές σε ξένες σελίδες , έπεσα στην σελίδα της Saniye anne που πρέπει να ομολογήσω πως μου τράβηξε την προσοχή, πρώτον γιατί κατάγεται απ την Μανισιά ( Mannisa) δεύτερον γιατί ασχολιόταν επί το πλείστον με παραδοσιακή μαγειρική, και τρίτον γιατί η εμφάνιση της και ο χώρος και τρόπος που μαγείρευε με συγκίνησαν , αλλά τα προσπέρασα γιατί σκέφτηκα πως ίσως επίτηδες υπάρχουν όλα αυτά για λόγους προώθησης των συνταγών της, που τελικά δεν ήταν έτσι – αρχικά έστω - . 
Είδα λοιπόν την Saniye να φτιάχνει ζυμαρικά με πάστα από πιπεριές Φλωρίνης. 

Και επειδή όλο το καλοκαίρι σκεπτόμουν να φτιάξω μανέστρα και δεν αξιώθηκα είπα πως είναι μια καλή ευκαιρία, σήμερα που είναι Παρασκευή και έχουμε λαϊκή να πάρω πιπεριές και να το φτιάξω επιτέλους μιας και έχουμε μερικές μέρες ακόμα καλοκαίρι. 
Το ωραίο είναι πως η anne δεν έψησε τις πιπεριές – πράγμα που το βαριέμαι - , αλλά τις έβρασε. 
Εγώ ακολούθησε την μέση οδό και τις μαγείρεψα στον ατμό στην χύτρα ταχύτητας. Μου έκανε εντύπωση δε το μυρωδάτο υγρό που έμεινε στον πάτο της κατσαρόλας. 

Έφτιαξα τον πολτό και ξεκίνησα να φτιάχνω την ζύμη, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού μου πως αφού την προορίζω για κριθαράκι να μην φτιάξω πολύ , κι έτσι έβαλα μόνο μισό κιλό αλεύρι Λήμνου (σκληρό). Και ευτυχώς.. 

Επί τρείς ώρες «έκοβα» το κριθαράκι και η ζύμη δεν έλεγε να τελειώσει . 
Έκοβα και θυμόμουν τα παιδικά μου χρόνια στα Βατερά που σε ένα τέτοιο εγχείρημα ( στην κυριολεξία εγχείρημα όμως) μαζευόταν όλη η γειτονιά για να βοηθήσει.. ( εκτός από συντροφικόν και σοφόν ) 
Ευθύς με το που ξανάφερα την εικόνα στο μυαλό μου μια ευωδιά πλημμύρισε τον τόπο.. Μυρωδιά από σύκα που στεγνώνουν πάνω σε κλαδάκια βάλσαμου, 
μυρωδιά από ροζακί σταφύλι που ωριμάζει στα κλήματα , 
αύρα θάλασσας , ιώδιο φρέσκων ψαριών και αχινών και φρέσκο ψωμί στον φούρνο από κίτρινο σιτάρι μαυραγάνι . 

Η όσφρηση ως αρχική αίσθηση του ανθρώπου είχε κάνει το θαύμα της. Δεν κράτησε για πολύ αφού απηύδησα και παράτησα την επιχείρηση κριθαράκι σπιτικό πριν ακόμα φτάσω στην μισή ζύμη. 

Έκοψα την υπόλοιπη σε παπαρδέλες που έβαλα στην κατάψυξη , 

και μαγείρεψα τα υπολείμματα των φύλλων της ζύμης για να συνοδεύσω το γρήγορο ψήσιμο μιας μπριζόλας στην κατσαρόλα όπου μου προέκυψε μια νέα νοστιμότατη συνταγή αφού ο πειραματισμός που με «κατατρέχει» με οδήγησε να μαγειρέψω το κρέας με το ζουμί των πιπεριών Φλωρίνης που είχε μείνει στην κατσαρόλα. 

Και μιας που ξεκίνησα με αναφορά στο όνομα της Saniye anne ας τελειώσω με εκείνην, 
αφού ήταν η αιτία να θυμηθώ γιατί η γιαγιά μου έλεγε τον κιμά, κιγμά  το πορτοκάλι, πορτακάλι  και το κέϊκ , κέκ.  
Συζητώντας το βράδυ στο τηλέφωνο με φίλη μου , ψιλοστράβωσε για τις τούρκικες συνταγές αφού οι Τούρκοι τις έχουν πάρει από μας τους Έλληνες. Δεν της απάντησα όχι για κανέναν άλλον λόγο , αλλά για να μην την στεναχωρήσω περισσότερο αφού μου είναι γνωστό το μίσος της γι αυτούς. Γιατί και έχουν πάρει , και έχουμε πάρει. 

Το πιο σπουδαίο όμως για μένα είναι, πως υπάρχουν περισσότερες Τουρκάλες ( σε σύγκριση με μας ) που γράφουν στο διαδίκτυο τις παραδοσιακές συνταγές των γιαγιάδων μας , ακριβώς τις ίδιες , ενώ εμείς αν θα τις γράψουμε τις γράφουμε λίγο πειραγμένες ( δημιουργικές της λέμε ) 
 Έτσι χάνεται σιγά-σιγά η ιστορία της κουζίνας και οι πολύ επόμενες γενιές θα μας μνημονεύουν ως έναν λαό χωρίς μαγειρική παράδοση έναν λαό «μπαμπουίνων» που τρεφόταν μόνο με γύρο, σουβλάκι , και γκρήκ μουζάκα . 

 Γιατί , εμείς είμαστε και Ευρωπαίοι , και δεν μπορούμε να μαγειρεύουμε ότι κι ότι , ενώ οι Τούρκοι όχι .. 
Και αν μαγειρεύουμε ότι και οι γιαγιάδες μας που, και που , δεν το λέμε μην μας πουν Βλάχους , βαλκάνιους και οπισθοδρομικούς.. 
Κατά τα άλλα , - άσχετο- αλλά οι διαιτολόγοι πλήθυναν …δεν νομίζετε ??

Sambal oelek χωρίς μαγείρεμα ( Πάστα καυτερής πιπεριάς )

( Πιπεριών Habanero συνέχεια) 

Αν η επιλογή μου να μην βράσω την πάστα πιπεριάς δεν μου επιτρέπει να χρησιμοποιήσω την ονομασία sampal συμφωνώ απόλυτα . 

Πράγματι τα περισσότερα σαμπάλς μαγειρεύονται τουλάχιστον για δέκα λεπτά, και περισσότερο όσα περιέχουν και δευτερεύοντα υλικά , όπως σκόρδο, τζίντζερ κρεμμύδι και άλλα π.χ. πολτό γαρίδας. 

Τα ασιατικά φαγητά μ αρέσουν μόνο και μόνο γιατί καίνε και για τίποτα άλλο και έχω την λανθασμένη - ίσως - εντύπωση πως αν δεν ήταν τόσο καυτερά και χωρίς τόσα πολλά μπαχαρικά θα ήταν άνοστα. Ενώ η δική μας φασολάδα είναι το ίδιο νόστιμη είτε με ταμπάσκο είτε όχι ( τα γένια μας βλογάω αν το καταλάβατε )

Για να μην μακρηγορώ την πάστα την έφτιαξα για να διατηρήσω τις πιπεριές μου σε μορφή που θα μου επιτρέπει να την φτιάξω αργότερα ταμπάσκο που είναι η μεγάλη μου αδυναμία, γι αυτό και την άφησα ωμή και θα βάλω τα βαζάκια της στην κατάψυξη. 

 Μια απ τις συνταγές της πραγματικής sambal oelek είναι και η παρακάτω. 

 Υλικά 

 Πιπεριές καυτερές, 

 αλάτι, 

 σησαμέλαιο. 

Πλένουμε και κόβουμε τις πιπεριές και τις χτυπάμε στο μπλέντερ μαζί με το λάδι και το αλάτι ώσπου να γίνουν πολτός όχι πολύ σφιχτός γιατί θα χρειαστεί να τον βράσουμε για δέκα λεπτά . 

Την αφήνουμε να κρυώσει λίγο , την βάζουμε σε αποστειρωμένα βαζάκια και την αποθηκεύουμε. Αφήνουμε να περάσει ένας μήνας πριν την χρησιμοποιήσουμε για να βγάλει όλα της τα αρώματα . 

Η δική μου συνταγή 

 Καυτερές πιπεριές, 

 αλάτι, 

 λευκό ξύδι. 

Ο πιο σωστός τρόπος είναι να πολτοποιήσουμε τις πιπεριές στο πέτρινο γουδί ….αλλά με τις πιπεριές που χρησιμοποίησα εγώ είναι ανθρωπίνως αδύνατον και έτσι τις έβαλα στο μπλέντερ μαζί με τα υπόλοιπα υλικά. Όταν πολτοποιήθηκαν τις έβαλα σε αποστειρωμένα βαζάκια , τα έκλεισα και τα έβρασα για δέκα λεπτά με το νερό να φτάνει μέχρι την μέση τους περίπου. 

Εύκολο μέχρι εδώ ..αλλά με παγίδες που πρέπει να προσέξουμε.  

Παγίδες: Κατ αρχάς δεν κάνουμε αυτή την δουλειά χωρίς γάντια και μάσκα. 

Δεν δοκιμάζουμε για να δούμε αν θέλει κι άλλο αλάτι ή ξύδι . 

Αν μας γίνει αλμυρή θα το δούμε όταν την χρησιμοποιήσουμε βάζοντάς την στην τυροκαυτερή μας , στο γιαούρτι μας ή στην σούπα μας 

Ξύδι βάζουμε ίσα - ίσα για να πάρει στροφές το μπλέντερ. 

Έκανα το λάθος να δοκιμάσω την ώρα που την έφτιαχνα και αναγκάστηκα να σταματήσω την παρασκευή της για καμιά ώρα γιατί μου κόπηκε η ανάσα.  

Έβγαλα τα γάντια όταν τελείωσα αλλά πλένοντας τα σκεύη με γυμνά χέρια κατάλαβα πως κι αυτό ήταν λάθος μου δεδομένου πως είχα μια πρόσφατη γρατζουνιά στον καρπό μου. 

Μάσκα δεν έβαλα οπότε τρελάθηκα στο φτάρνισμα . 

Και τέλος, θεωρώ πως όποιος ενδιαφέρεται να φτιάξει τούτη την σάλτσα με αυτή την ποικιλία πιπεριάς πρέπει να δώσει μεγάλη προσοχή στις οδηγίες προφύλαξης και όχι τόσο στην συνταγή.

 

Μεζές με πιπερίτσες τσίλι σε βάζο

Πιπεριά τσίλι - καμπανούλα. 
Το όνομα δε με το οποίο έχει καταχωρηθεί στην βοτανική βιβλιογραφία είναι Bishops crown. Διακοσμητική όπως λένε σχεδόν όλα τα ελληνικά σάιτς χωρίς πολλές πληροφορίες αφού σχεδόν όλες είναι copy paste. 
Έτσι λοιπόν δεν γνωρίζω αν είναι βρώσιμη ή όχι,  αν και σε ξένες σελίδες είδα και συνταγές μαγειρικής μ αυτές. 
Δεν προβληματίζομαι γιατί θα τις δοκιμάσω η ίδια και αν ζήσω θα σας πω.  
Η κορώνα του επισκόπου όπως μαρτυρά το όνομά της , 
ή το χριστουγεννιάτικο κουδούνι , 
ή το καπέλο του τζόκερ, είναι μια πιπεριά της οικογενείας Capsicum baccatum με πιο ήπια γεύση απ την Habanera αλλά και τούτη καίει αρκετά. 

Το φυτό φτάνει στα 0,8 - 1,2 μέτρα και πρέπει να είναι πολυετές αν κρίνω απ το δικό μου που ζει στην γλάστρα εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια . 

Το κάθε φυτό σε κανονικές συνθήκες φύτευσης παράγει 30 έως 50 απ αυτές τις ιδιόρρυθμες πιπερίτσες που και να μην είναι βρώσιμες είναι πανέμορφες ως διακοσμητικές. 

Δημοσιεύω φωτογραφίες με την πιπεριά καμπανούλα που την έφτιαξα κονσέρβα αλλά δεν σας δίνω την συνταγή για τους παραπάνω λόγους που ανέφερα. 

Εδώ δείχνουμε και πως αφαιρούμε τους σπόρους για να τους αποθηκεύσουμε.

Επίσης αν κάποιος γνωρίζει αν τρώγεται ή όχι και έχει φάει ο ίδιος ( όχι απλώς έχει ακούσει ) ας μας το πεί.  

Τα λέμε... 

Εντός , εκτός και επί τα αυτά...

... και μην πάει ο νους σας ούτε στην γεωμετρία ούτε και στην πολιτική  - μιας και σήμερα είμαστε πια εκτός μνημονίων - αλλά σε μένα..
Ζω εντός, είμαι εκτός και συγχρόνως βρίσκομαι και στις δύο τοποθεσίες . Αν δεν με καταλαβαίνεις ρίξε μια ματιά στην γάτα του Schrödinger για δεις πως νοιώθω. 
Δεν μ αρέσει να απολογούμαι για τις επιλογές που έχω κάνει στην ζωή μου όμως καμιά φορά έρχομαι στο αμήν όταν ακούω ανοησίες. 
Βέβαια στους ανόητους οφείλω τις επιλογές μου π.χ. να είμαι μοναχικό άτομο και κανονικά θα έπρεπε να τους χρωστώ ευγνωμοσύνη. 
Τώρα τι δουλειά έχουν όλα τα παραπάνω με συνταγές και τρόφιμα θα καταλάβεις. 

- Ουφ ! Τέλειωσα σχεδόν με τις καλοκαιρινές ασχολίες μου , έκανα αρκετή σάλτσα ντομάτας για τον χειμώνα , αρκετή για να χαρίσω και στους φίλους μου..
Τώρα δεν μου μένει παρά να περιμένω τον Σεπτέμβρη για να φτιάξω τον μούστο μου για πετιμέζι, και να βιαστώ όσο ο ήλιος είναι ακόμα καυτός να φτιάξω την μανέστρα μου για να στεγνώνει.
Με κοίταξε με απαξίωση σχεδόν με σιχαμάρα και μου λέει:

- Μμμμμμμμ…. και γιατί δεν πας να αγοράσεις  κριθαράκι απ το σούπερ μάρκετ ? Πάμφθηνο είναι..

Είναι το δεύτερο κρούσμα από άτομα εντός της πολυκατοικίας μας που με βγάζουν έξω απ τα ρούχα μου . Η άλλη με είχε ρωτήσει αν με βοηθά ο γιός μου στο χόμπι μου να ασχολούμαι με την κηπουρική στο μπαλκόνι αφού ήταν σίγουρη πως τρώει κι αυτός απ τις ντομάτες που καλλιεργούσα κάποτε. 

Δεν ξέρω εσείς τι θα απαντούσατε σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά εγώ για κάτι τέτοια αποφάσισα 
να ζω «εντός» μεν, μη μπορώντας να κάνω διαφορετικά,  
«εκτός» κι ακόμα πιο μακριά από επιλογή , 
και «επι τα αυτά» λόγω… κάρμα ίσως ?? 

Κουραστικός πρόλογος και μάλιστα σε συνταγές μαγειρικής αλλά ελπίζω να με συγχωρήσετε . 

 Ας σας πω για την μουστάρδα μου τις σάλτσες και τα λιαστά μου ντοματάκια που ποτέ δεν μου άρεσαν γιατί μάλλον δεν τα έφτιαχνα σωστά. Και το λάθος μου ήταν ότι έβαζα πολύ αλάτι από τον φόβο μην χαλάσουν όσο θα στεγνώνουν στον ήλιο, και επίσης τα στέγνωνα παραπάνω απ όσο έπρεπε (βέβαια να τα στεγνώσω στον φούρνο δεν θα το ήθελα ποτέ γιατί χάνουν αρκετά απ το άρωμά τους). 

Οι σάλτσες της ντομάτας ( σκέτες και με πιπεριές και βασιλικό για γρήγορες μακαρονάδες) αραδιάστηκαν στο ντουλάπι μαζί με την νέα μου παρασκευή μουστάρδας με σκόρδο και μέλι που έγινε καταπληκτική. ( Θα ήθελα να φτιάξω και σύκα γεμιστά για τον χειμώνα καθώς και τον Μυτιληνιό μούστο για αλευριά ..Αλλά που να βρεθούν τόσα σύκα εδώ στον εξωτικό Βύρωνα ?) 


 Τα υλικά για την μουστάρδα 
40 γραμ. άσπρο σιναπόσπορο 
40 γραμ. μαύρο » 
1 σκελίδα σκόρδο 
50 ml λευκό ξύδι 
 2 κουταλιές μέλι 
1 κουταλιά αλάτι 
Και προαιρετικά λίγο κουρκουμά για πιο έντονο χρώμα . 

Θα μουσκέψουμε τους σπόρους σε ζεστό νερό για μια νύχτα . Την άλλη μέρα θα τους στραγγίσουμε. Θα τους πλύνουμε πολύ καλά γιατί θα έχουν μια βαριά μυρωδιά και θα τους ξανά στραγγίσουμε. 
Βάζουμε τους σπόρους μαζί με τα υπόλοιπα υλικά στο μπλέντερ και χτυπάμε.. Εγώ τα χτυπάω αρκετά και όχι για λίγα λεπτά που λέει η συνταγή. 
Βάζουμε την μουστάρδα μας σε αποστειρωμένο βαζάκι και στο ψυγείο . 

Η μουστάρδα μας ακόμα δεν είναι ώριμη . θα χρειαστεί 10-15 ημέρες . Αν δεν την θέλετε να καίει τόσο πολύ μην βάλετε μαύρους σπόρους . 
Ωστόσο μουλιάστε μερικούς για να τους ανακατέψετε στο τέλος έτσι για ομορφιά.. 

Ντοματάκια λιαστά 

Αγοράζουμε ντοματάκια του γλυκού ( πομοντόρια νομίζω τα λένε ) γερά και κόκκινα τελείως. 
Τα πλένουμε και τα κόβουμε στα δύο καθέτως. Τα απλώνουμε σε μια σήτα με το κομμένο μέρος προς τα επάνω ( εγώ τα άπλωσα σε ένα ράφι ψυγείου που το έβαλα πάνω στο ταψί του φούρνου μου ) 
και τα αλατίζουμε με ημίχοντρο αλάτι τόσο όσο θα βάζαμε σε μισό ντοματάκι για να το φάμε αυτή την στιγμή. Τα αφήνουμε στον ήλιο σκεπασμένα με ένα τούλι. 
Την νύχτα πάντα τα βάζουμε μέσα στο σπίτι , όσο ζέστη κι αν κάνει έξω. Την άλλη μέρα τα γυρίζουμε απ την άλλη πλευρά. Όταν μαζεύεται πολύ υγρό στα ντοματάκια λόγω του αλατιού το αδειάζουμε. Και όταν τα ξαναγυρίσουμε βάζουμε πάλι ελάχιστο αλάτι. 

Τα μαζεύουμε όταν «μελώσουν» και τα βάζουμε στο λάδι με φύλλα βασιλικού ή σκόρδο ανάμεσα τους. Δεν πρέπει να ξεραθούν  και η υφή τους πρέπει να μοιάζει με σταφίδα ή «ξερό» σύκο . 


 Σάλτσα ντομάτα ( Βάση)

 Ντοματάκια τα οποία τα ξεφλουδίζουμε ζεματώντας. Τα βάζουμε στην κατσαρόλα πολτοποιώντας τα με το πίμερ και τα βράζουμε μέχρι να φύγουν τα υγρά. 
Μετά έτσι ζεστός όπως είναι ο πολτός τον βάζουμε σε καυτές αποστειρωμένες γυάλες τις κλείνουμε χωρίς καθυστέρηση και τις γυρνάμε ανάποδα μέχρι να κρυώσουν για να τις αποθηκεύσουμε . 

Όπως είδατε δεν βάζουμε ούτε αλάτι ούτε λάδι. Το λάδι χρειάζεται αφού θα ανοίξουμε το βαζάκι για να μαγειρέψουμε , που τότε το διατηρούμε πια στο ψυγείο. 
Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να φτιάξουμε σάλτσα ντομάτας με βασιλικό , πιπεριές ή και με τα δυό μαζί. Απλά τα βράζουμε κι αυτά μαζί με τα πολτοποιημένα ντοματάκια και προς το τέλος τα πολτοποιούμε ξανά όλα μαζί. 

Δεν πιστεύω να ξέχασα τίποτα οπότε τα λέμε …. 
(πιστεύω την εποχή των μακαρονιών αν δεν βαρεθώ και του μούστου ..)

Φτιάχνοντας το δικό μας ταμπάσκο

Γράφοντας πριν ένα σχεδόν μήνα στην ομάδα για την πιπεριά χαμπανέρο ο ενθουσιασμός μου ήταν ανάμικτος με αγωνία , γιατί δεν γνώριζα: μια πιπεριά που με βασάνισε τόσο πολύ, που ήταν και υβρίδιο συν τοις άλλοις τι καρπό θα μου δώσει . 
Ο φόβος μου ήταν πως ναι μεν , όλα πήγαιναν θαυμάσια , αλλά τελικά μήπως δεν έκαιγαν , και το φυτό μεταλλάχτηκε σε διακοσμητικό? 
Δεν ξέρω αν θα λειτουργήσει η παρακάτω σύνδεση έτσι ώστε να διαβάσετε για την πιπεριά μου την προσθέτω ωστόσο. 
https://www.facebook.com/groups/671029616355945/permalink/1613276025464628/?__xts__[0]=68.ARDvn_6v8yx_VNDE0Xs4Cd4sKVEfB5sWO3JeudhyJ1QkypjGWdfyxc8YcW-JX9jYDGp_44gt1ANdcmZ-OOFiY4E0gwHWf4_6Fns4FFFK6k5zaICi0mxAHOpnn1CDtjir6zC7a04vqGhj&__tn__=-R

Και επί τέλους σήμερα μάζεψα τις πρώτες  ( περίπου 10-12 ) και έφτιαξα το ταμπάσκο μου , που μόνο μ αυτές τις συγκεκριμένες πιπεριές το φτιάχνω . 

Το πραγματικό μέγεθός τους περίπου 

Η συνταγή είναι δική μου και μπορώ να πω πως ελάχιστα έως καθόλου διαφέρει απ αυτό το γνωστό του σούπερ μάρκετ. 
Ας φτιάξουμε λοιπόν ταμπάσκο σπιτικό , και ας γευτούμε την χαρά της δημιουργίας. 

 Υλικά . 
Νερό εμφιαλωμένο ( εγώ βάζω και της βρύσης ) 
Πιπεριές απαραιτήτως Habaneros 
Αλάτι ημίχονδρο 
Ένα βαρύ γουδί ( το πέτρινο μας διευκολύνει) 
Και οπωσδήποτε γάντια και μάσκα. 

 Κόβω τις πιπεριές σε οριζόντιες φέτες και τις χτυπάω μαζί με τους σπόρους τους στο γουδί με λίγο αλάτι μέχρι να γίνουν σχεδόν πολτός. Σ αυτό το σημείο προσέχουμε γιατί οι αναθυμιάσεις είναι έντονες σε σημείο να δακρύζουν τα μάτια και να νοιώθουμε σαν να πάθαμε έγκαυμα αν πέσει στο χέρι μας. 
( Δεν ξέρω πως θα γινόταν αν τις έβαζα στο μούλτι αλλά ορισμένα υλικά μ αρέσει να τα προσέχω περισσότερο. Π.χ. το ψιλοκομμένο κρεμμύδι το κόβω πάντα στο χέρι αλλιώς μου φαίνεται πως αλλάζει η γεύση του.) 
Στη συνέχεια φτιάχνω μια άλμη ακριβώς την ίδια που φτιάχνουμε για τις πράσινες ελιές και ρίχνω μέσα τον πολτό ξεπλένοντας με λίγη απ αυτήν και το γουδί μας. 

Όλα αυτά τα βάζουμε στο μπουκάλι μας ή μέσα σε ένα βάζο το αφήνουμε στο ψυγείο για δυο τρείς εβδομάδες και μετά το φιλτράρουμε. 
Στο τέλος ρίχνω μια - δυο σταγόνες ξύδι ίσα- ίσα να πάρει λίγο άρωμα και όχι να γίνει ξινό. 

 Τα υπολείμματα μετά το φιλτράρισμα δεν τα πετάω.. Ξαναρχίζω κάνοντας τα ίδια μόνο που τα βάζω σε λιγότερη άρμη. Γίνεται βέβαια την δεύτερη φορά , ελάχιστα πιο αδύνατο το ταμπάσκο μας. 
Το έχω χρησιμοποιήσει μέχρι και τρεις φορές ! 

 Αν βρείτε πιπεριές χαμπανέρο και σας αρέσουν τα καφτερά φτιάξτε το ! Αξίζει τον κόπο. 

Υ.Γ. Πέρυσι που δεν είχα πιπεριές δοκίμασα να φτιάξω με πιπερίτσες τσίλι και μεγάλες καυτερές πιπεριές .. Δεν μου πέτυχε..

Υ.Γ. 2 Επειδή δεν ξέρω αν γίνεται ζύμωση στην πρώτη φάση δεν σφίγγω το πώμα του μπουκαλιού δυνατά μήπως προκύψει οτιδήποτε.. Αν γνωρίζει κάποιος ειδικός ας μου πει.

Ληγμένα προϊόντα + ληγμένο φιλότιμο , = «ληγμένη ζωή»

 εκτός ψυγείου 11 ημέρες 

Πολλά έχουν γραφεί -κυρίως πριν μερικά χρόνια - για την ημερομηνία λήξης προϊόντων , και κυρίως του γάλακτος.. 
Δεν μ αρέσει να δίνω βάση στο τι λένε οι εμπλεκόμενοι σε τέτοιες περιπτώσεις απ τον παραγωγό μέχρι τον τελικό πωλητή και νοιώθω ανακούφιση που δεν έχω μικρά παιδιά να ταΐσω χωρίς να γνωρίζω την ποιότητα της τροφής απλά στηριζόμενη στις διαβεβαιώσεις των ειδικών ακόμα και του ΕΦΕΤ . 
Πριν χρόνια, τυχαία και από αφηρημάδα διαπίστωσα πως μισό πακέτο ψωμί του τοστ ξεχασμένο στο βάθος της συντήρησης του ψυγείου μου, μπαινόβγαινε κάθε φορά που καθάριζα το ψυγείο , περίπου 5 -6 μήνες . 
Όταν τελικά το πήρα είδηση άνοιξα το πακέτο για να δώ πως μυρίζει το χαλασμένο ψωμί. 
Ούτε μύριζε , ούτε είχε μουχλιάσει αλλά το αξιοπερίεργο ήταν η υφή του. Ήταν τόσο μαλακό σαν να το είχες αγοράσει εκείνη τη στιγμή. Δεν το πέταξα …το τύλιξα πάλι στην συσκευασία του και το άφησα στο ψυγείο για να δώ την συνέχεια .. 
Κάθε τόσο το κοιτούσα και παρακαλούσα από μέσα μου να έχει αλλοιωθεί.. 
Μάταια ..Πάντα μαλακό και άσπιλο το ψωμί παρεμπιπτόντως γνωστής ελληνικής βιομηχανίας .. 
Δεν ξαναγόρασα ποτέ ψωμί του τοστ από τότε .. 
Η "δυστυχία" μου είναι πως αν πείς τίποτα ακόμα και στα παιδιά σου θα σε περάσουν για συνομωσιολόγο ( το γνωστό και προσφιλές επιχείρημα της εποχής μας ) 

Η «ατυχία» που με κυνηγά ξαναχτύπησε πρόσφατα .. 
Αυτήν τη φορά με το γάλα ( όχι απλά ελεγμένο..αλλά και επιλεγμένο όπως μας πληροφορεί η βιομηχανία που το παράγει ) 

Το γάλα είχε ημερομηνία παστερίωσης 5/12/ 2017 και ημερομηνία λήξης 12/12/ 2017.. 
Όταν το πήρα είδηση , είχαν ήδη περάσει δυο ημέρες απ την λήξη του .. 

– «Αν δεν έχει κόψει φτιάξε το κάτι» με συμβούλεψε φίλη μου .. 
Το έβγαλα απ το ψυγείο για να δώ αν έκοψε , το άνοιξα για να διαπιστώσω αν ξίνισε – τίποτα απ όλα αυτά – και συνέχισα την βραδινή κουβέντα με την φίλη μου , που όταν πιάσουμε το τηλέφωνο ξεχνάμε να το κλείσουμε .. 
Λογικό ήταν λοιπόν να ξεχαστεί το γάλα πάνω στον πάγκο εκτός ψυγείου.. 
 Λογικό και να παραμείνει εκεί όλη την άλλη μέρα αφού έφυγα πολύ πρωί απ το σπίτι .. 

Εκτός ψυγείου απ τις 15/ 12 /07

Να μην σας τα πολυλογώ από εκεί και πέρα το μπουκάλι έμεινε στον πάγκο σκεπασμένο με μια πετσέτα για να δώ τι θα συμβεί.. Μέχρι σήμερα 27/12/ 2017 το γάλα δεν έχει ξινίσει δεν έχει κόψει και αν δεν φοβόμουν θα το δοκίμαζα κιόλας για να σας δώσω περισσότερες πληροφορίες .. 
Εντάξει θα μου πεί κάποιος …κρατάει το γάλα ..δεν ισχύουν οι ημερομηνίες ..και πολλά άλλα τέτοια παρόμοια μ αυτά που μας έλεγαν πριν χρόνια για την πώληση ημι ληγμένων προϊόντων . 
Δεν γράφω τούτο το κείμενο για να τους επιβεβαιώσω .. 
Αλλά ζητάω να μου πουν τι γάλα πίνουμε που δεν χαλάει εκτός ψυγείου .. 

 Και να ήταν και πραγματικό γάλα τουλάχιστον.. Να το αφήσεις εκτός ψυγείο , να ξινίσει και μετά να το κάνεις τραχανά……………..

Σπιτικά και .... όσο να 'ναι ...φτηνά ( σολομός )

Παστώνεται ο σολομός ? 
Η απάντηση είναι ρητή .. Ναι.. Και όχι μόνο παστώνεται αλλά 
γίνεται και  ένα ωραιότατο γκουρμέ (για τους θαυμαστές της λέξης.. μην πώ καμιά κουβέντα ) 
γίνεται λοιπόν ένα ωραιότατο υλικό 
 για τα καναπεδάκια σας , 
για την μους σας, 
για το ζυμαρικό σας .. 

Και γίνεται τόσο εύκολα , και με τα απλούστερα υλικά που σε όλες τις κουζίνες υπάρχουν , αρκεί να έχεις υπομονή 3- 4 ημερών ώστε να του δώσεις τον χρόνο να «ψηθεί» και να υπολογίσεις να είναι έτοιμος κοντά στις μέρες που θα τον σερβίρεις .. 

 Τα υλικά 
 Ένα κομμάτι από φιλέτο σολομού χωρίς τα κοκαλάκια του .. 
Αλάτι , (δύο σφηνάκια )
ζάχαρη, ( δύο σφηνάκια ) 
μαϊντανό ,( ένα φλιτζάνι τσαγιού ) 
άνηθο , ( ένα και μισό φλιτζάνι τσαγιού )
ένα λεμόνι και ένα πορτοκάλι για το ξύσμα τους, ( μισή κουταλιά απ το ένα , μισή απ το άλλο )
και προαιρετικά μερικές κουταλιές βότκα .. 

Όλα τα υλικά εξαρτώνται απ το μέγεθος του ψαριού αφού θα τα κάνουμε πολτό στο μπλέντερ και θα καλύψουμε μ αυτό τον σολομό ( δεν βγάζουμε το δέρμα του ) 

 Τυλίγουμε σφιχτά σε καθαρή πετσέτα κάνοντάς τον σαν πακετάκι ( εγώ τον τύλιξα πρώτα σε μια γάζα ) και τον βάζουμε στο ψυγείο για τρεις –τέσσερις μέρες με ένα βάρος από πάνω του , φροντίζοντας να αναποδογυρίζουμε δυό φορές την ημέρα το πακετάκι έτσι ώστε τα ζουμιά να ποτίζουν το κομμάτι παντού. 

Στο τέλος τον καθαρίζουμε απ τον πολτό το πλένουμε  και τον σερβίρουμε .. Κόβουμε λεπτά λοξά φετάκια για τα μεζεδάκια μας  και ελάχιστα πιο χονδρό για τις ταλιατέλες μας.

(Υ.Γ Οι δόσεις των υλικών μέσα στις παρενθέσεις  είναι αυτές που έβαλα εγώ σε ένα μικρό κομμάτι ψαριού , όπως βλέπετε στην φωτογραφία)


Εύκολο ?? 

Καλά να είσαστε  βρε ..