Τετάρτη 20 Μαρτίου 2024

Πατάτες σε παραλλαγή

 



Το ζυμωτό ψωμί της γιαγιάς μου δεν με ενθουσίαζε καθόλου . Ευτυχώς δεν υπήρχε λόγος να ζυμώνει συχνά παρά μόνο όταν είχε κέφι . 

Αυτό όμως που μ άρεσε όταν άναβε ο φούρνος ήταν τα διάφορα φαγητά  που έψηνε για να μην πάει η θέρμανση χαμένη . Απλά φαγητά , ακόμα και γλυκίσματα προς το τέλος της διαδικασίας του φουρνίσματος του ψωμιού, για να μην αρπάξουν , αφού άλλη θερμοκρασία απαιτούσε το ψωμί και άλλη το ταψί με το φαγητό ή το γλυκό. Μέχρι σήμερα δεν έχω μπορέσει να καταλάβω πως είναι δυνατόν να μετρήσεις  την θερμοκρασία του ξυλόφουρνου με το μάτι , το μυαλό , και το χέρι . Αν μερικές φορές δεν έβρισκε την θερμοκρασία κατάλληλη , έβαζε ένα καπάκι πάνω απ το ταψί και σώριαζε από πάνω αναμμένα κάρβουνα που μέχρι εκείνη τη στιγμή σιγόκαιγαν στα τοιχώματα του φούρνου.

Ένα  απ τα αγαπημένα μου φαγητά ήταν οι πατάτες στον φούρνο , έτσι όπως τις έφτιαχνε εκείνη που πολύ αργότερα έμαθα πως ήταν μια παραλλαγή του " Pomme de terre en gratin dauphinois ". Και μάλιστα η πιο σωστή εκδοχή αφού μέσα δεν υπήρχε τυρί και το gratin προέκυπτε απ την επιφάνεια του ψημένου πια φαγητού. Ούτε κρέμα γάλακτος , ούτε αυγά ( !!!!!!!!!!!!! ) ούτε μπέικον . 

Η παρασκευή τους πανεύκολη και εξαιρετικά γρήγορη . 

Καθάριζε και έκοβε τις πατάτες σε φέτες όπως τις κόβουμε για να τις τηγανίσουμε στον μουσακά και όχι σε λεπτές στο μαντολίνο όπως διαβάζω σε διάφορες συνταγές . 

Τις άπλωνε στο ταψί σε δυο τρείς στρώσεις , τις αλάτιζε και τις σκέπαζε με γάλα , υπολογίζοντας πόσο θα χρειαστεί για να βράσουν μέσα σ αυτό οι πατάτες ανάλογα με τις στρώσεις ώστε να μην καούν . Μετά σκορπούσε από πάνω μπόλικα κομμάτια βούτυρο - τότε Φυτίνη - . Το τελικό αποτέλεσμα είναι να μείνει στο ταψί μια παχύρευστη σάλτσα . 

σε διαδικασία ψησίματος 

Σε ανάμνηση εκείνης  της γεύσης έτσι τις φτιάχνω κι εγώ μόνο που βάζω βιτάμ ή Lurpak και πάντα με γάλα με όλα του τα λιπαρά . Προσφάτως επιχείρησα να βάλω με λιγότερα λιπαρά , αλλά το φαγητό δεν είχε καμιά σχέση μ αυτό που περιγράφω. Τότε το τρώγαμε ως κύριο φαγητό μαζί με το ζεστό ζυμωτό ψωμί , αλλά με τα χρόνια το ενέταξα κι εγώ στα συνοδευτικά . 

Αν καμιά φορά χωράει και δεύτερο ταψί στον φούρνο σας μαζί με το κοτόπουλο τα μπιφτέκια ή την μπριζόλα βάλτε και ένα ταψάκι  μ αυτές τις πατάτες . Είμαι σίγουρη πως δεν θα μετανιώσετε , και θα το ξανακάνετε .



Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024

Καλεσμένη σε γεύμα απ την Monkey BiBi

 


Πάντα μου άρεσε να ακούω και να διαβάζω ιστορίες για μακρινά άγνωστα μέρη και πάντα σταματούσα στο σημείο που ανέφεραν τα προϊόντα και την τροφή του κάθε τόπου. Σαν τρελή ήθελα να  δοκιμάσω τα άγνωστα φρούτα και να γευτώ τις περίεργες γεύσεις κι αυτό ήταν ένας τρόπος να μπαίνω μέσα στην ιστορία και στο παραμύθι και να γίνομαι ένα , ταξιδεύοντας νοερά ακόμα και σε μέρη που μπορεί να μην υπήρχαν παρα μόνο στο βιβλίο που κρατούσα στα χέρια μου. 

Άπειρα τα φανταστικά ταξίδια που έκανα με κίνητρο ένα φαγητό , που στην συνέχεια μπορούσα να διακρίνω εικόνες , να ακούσω ήχους ακαθόριστους όπως σαν σε όνειρο . Ως μαθήτρια ήμουν σκράπας εκτός αν το μάθημα περιείχε ότι μ ενδιέφερε. Τότε , όχι μόνο το έλεγα νεράκι αλλά το εμπλούτιζα και με δικά μου λόγια όπως τότε που περιέγραφα την έρημο όπου ο θεός έριξε στον λαό του το "μάννα" .   

- " Το λέει το βιβλίο αυτό?"  Με είχε ρωτήσει τότε ο δάσκαλος. 

- " Οχι δεν το λέει , αλλά έτσι είναι η έρημος " ...... θαρρείς και γνώριζα τι είναι μια έρημος. 

Τότε ήταν επίσης που έστειλα την γιαγιά μου στην αγορά  να μου βρει μάννα  όταν της ξέφυγε πάνω στην κουβέντα και είπε πως πριν πολλά χρόνια υπήρχε και το πουλούσανε . Μεγαλώνοντας συνέχισα το ίδιο βιολί .. ανάλογα με το βιβλίο, περιπλανιόμουν . 

Στο Θιβέτ δοκιμάζοντας την σούπα ένός μοναχού ταξιδευτή , 

τρώγοντας νηστική ένα άπλυτο ραπανάκι στην Τάρα της Σκάρλετ Ο Χάρα , 

και επιχειρώντας  να φτιάξω την σούπα  με τον μπόλικο βούτυρο της κ. Μπαρπαρέν που έφτιαχνε στον Ρεμί. 

Και φτάσαμε στο σήμερα και τα παραμύθια έγιναν βιβλία και τα βιβλία κινηματογράφος, και ο κινηματογράφος ξανά ιστορίες σε βίντεο . Και ακόμα ψάχνω και δοκιμάζω φαγητά  για να ζήσω μια στιγμή με τον ήρωα της ιστορίας και το περιβάλλον του. Στην προκειμένη περίπτωση η μαϊμού Μπίμπη ( Monkey BiBi )  στο μακρινό Βιετνάμ . Και το φαγητό,  ρύζι ,  με μια συνταγή με τόφου.


 

Εντυπώσεις ? Ελάχιστη γεύση.. Είναι κι αυτή η συνήθεια τους να μην τρώνε ψωμί ..... Την επόμενη φορά θα φτιάξω μια δική μου συνταγή με αυτό το φυτικό τυρί Τόφου .. με μπαχαρικά, μυρωδικά , και μπόλικη  σάλτσα ...Να βουτάω και το ψωμί μου 

Το έφαγα μόνο και μόνο γιατί έκανα κόπο να το φτιάξω. Έμαθα όμως λίγο τα γούστα της Μπίμπης και τις συνήθειες της οικογένειάς της . 

Α ! Και κάτι άλλο !! Χορταίνεις με ελάχιστο φαγητό !! Οπότε τώρα κατάλαβα πως χορταίνουν οι Ασιάτες με τα μικρά μικρά  μπολάκια στα οποία σερβίρουν την τροφή τους ..




Τρίτη 12 Μαρτίου 2024

Πατατοκεφτέδες του 5λεπτου

 




Θα μπορούσε κανείς να τους έλεγε πατατοκεφτέδες που ξυπνούν ενοχές αφού δεν χρειάζεται να βράσεις πατάτες , να είναι οι κατάλληλες , να τις κάνεις πουρέ , να προβληματιστείς αν θα πετύχουν αν θα ανοίξουν και θα σκορπιστούν στο τηγάνι μετανιώνοντας που δεν ακολούθησες τις συνταγές που προσθέτουν και αλεύρι .

Οι πατατοκεφτέδες δεν είναι καθόλου εύκολοι στην σημερινή εποχή και το λέω για όσες δεν τους πετυχαίνουν ακριβώς όπως τους έφτιαχνε η μαμά ή η γιαγιά τους . Παίζει ρόλο η πατάτα , η φωτιά το τηγάνι αλλά και το "χέρι" για να μην το ξεχνάμε κι αυτό.

Οι σημερινή συνταγή γίνεται με νιφάδες έτοιμου πουρέ για την ακρίβεια με πουρέ Γιώτης.

Έφτιαξα ένα σχετικά σφιχτό μίγμα με νιφάδες νερό αλάτι και πιπέρι υπολογίζοντας πως θα μπεί και το αυγό, έχοντας ωστόσο κοντά μου το κουτί με τις νιφάδες σε περίπτωση που θα χρειαζόταν να προσθέσω κι άλλες . 

Πρόσθεσα ψιλοκομμένο μαϊντανό και έβαλα ελάχιστο κεφαλοτύρι προσέχοντας μην γίνουν αλμυροί. Τους έπλασα , τους αλεύρωσα με αλεύρι ανακατεμένο με καλαμποκάλευρο και τους τηγάνισα με σπορέλαιο σε μέτρια θερμοκρασία που μετά την δυνάμωσα προς το τέλος γυρίζοντάς τους μόνο δύο φορές . Έγιναν τραγανοί απ έξω και αφράτοι από μέσα και έμειναν έτσι και όταν κρύωσαν . 





….. Όπως έμειναν και οι ενοχές που τόλμησα να τους φτιάξω με έτοιμο πουρέ αγνοώντας την παραδοσιακή συνταγή.