Σιτάρι για πρωινό ?

 Είναι γνωστό πως σιγά σιγά  οι δικές μας παλιές συνταγές  δίνουν την θέση τους σε ξενόφερτες και μάλιστα παραδοσιακές  των χωρών απ τις οποίες προέρχονται . 
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για το τί πετυχαίνουμε εις βάρος της χώρας μας μ αυτήν την τακτική γιατί για τους περισσότερους  δεν αξίζει τον κόπο. Αυτοί ακολουθούν τον δρόμο " κάνουμε ό,τι οι ξένοι " χωρίς να γνωρίζουν πως αυτό δεν τους τιμά.  Σταματώ εδώ λοιπόν αγνοώντας επιδεικτικά πόριτζ, βρώμη, κουάκερ και λοιπές τροφές. 

Το πρωινό που προτείνω προέρχεται από ένα φαγητό των γιαγιάδων μας  που με το πέρασμα του χρόνου έφτασε να μαγειρεύεται μόνο στα πανηγύρια ορισμένων περιοχών , και που αρκετοί πήγαιναν και γι αυτόν τον λόγο στο πανηγύρι ..να δοκιμάσουν το "κισκέκι"  μια πολύ νόστιμη τροφή που παρουσιαζόταν ώς επίπονη παρασκευή και γι αυτό οι μαμάδες μας απέφευγαν να μαγειρέψουν χωρίς να λάβουν υπ όψιν τους όμως  πως  ναι , ήταν επίπονη αφού έπρεπε  να μαγειρευτεί για χιλιάδες  επισκέπτες  του πανηγυριού μέσα σε καζάνια γεμισμένα μέχρι πάνω , που κάποιοι έπρεπε να ανακατεύουν συνέχεια πάνω από μια φωτιά - κυρίως το καλοκαίρι- .

Ως ιδιότροπο παιδί , ποτέ δεν έτρωγα  απ τα φαγητά που προσφερόταν στα πανηγύρια, και ακόμα δυσανασχετούσα λόγω σιχασιάς και στην λήψη  θείας κοινωνίας προς μεγάλη απογοήτευση της γιαγιάς μου . 
Μερικές φορές μαγείρευαν στο σπίτι μας τούτο το φαγητό που το έτρωγα ευχάριστα αλλά κανένας δεν σκέφτηκε να μου το δώσει ως πρωινό, άρα - υποθέτω πως - δεν τους ένοιαζε και πολύ που βασανιζόταν όπως έλεγαν  για να με ταΐσουν ένα αυγό ή να καταφέρουν να με κάνουν να πιω ένα ποτήρι γάλα.  ποτήρι γάλα . 

Φτιάχνοντας τις προάλλες κισκέκι σκέφτηκα πως θα ήταν καλό για ένα γρήγορο και υγιεινό πρωινό και κυρίως γι αυτούς που δεν μπορούν να φάνε γλυκά πρωί - πρωί , ούτε να αφιερώσουν πολύ χρόνο για το πρωινό τους. 

Τα υλικά και η παρασκευή του γνωστά , υπάρχουν στο διαδίκτυο. 
Αυτό που έκανα εγώ ήταν να φτιάξω αρκετό,  
με μισό κιλό σιτάρι , 
ένα κιλό κρέας και καλό βούτυρο , 
να το αφήσω να κρυώσει στην κατσαρόλα , και μετά βρέχοντας τα χέρια μου να  το πλάσω σε "χάχλες"  και να τις καταψύξω. 
Πρώτα στην δυνατή ψύξη απλωμένες στον δίσκο μία μία και μετα  σε σακουλάκια στα συρτάρια της κανονικής κατάψυξης.

Μας ενθουσίασε  αυτή η τακτική,  μικρούς και μεγάλους όχι μόνο για την νοστιμιά του πρωινού αλλά  και το πόσο γρήγορα γινόταν .

Βάζοντας σε μια μικρή κατσαρολίτσα ή βαθύ τηγάνι όσα κομμάτια θέλουμε ( 4 το άτομο για πηχτό πρωινό ) και  καλύπτοντας τα μέχρι την μέση με νερό ( ελάχιστο δλδ ) τα αφήνουμε να πάρουν βράση προσέχοντας να μην κολλήσουν και ανακατεύοντας.  Αμέσως μετά  ρίχνουμε νερό κατά βούληση ανάλογα  με τον άν θέλουμε σούπα ή τύπου "πιλάφι" . 
Δεν μας παίρνει περισσότερο από πέντε λεπτά. Θα ξαναπεινάσουμε αρκετά μετά το μεσημέρι , 
......και το κυριότερο δεν αισθανόμαστε την ανάγκη τσιμπολογήματος  κατά την διάρκεια της μέρας .

Για κυρίως γεύμα το περιχύνουμε με λίγο βούτυρο τον οποίο έχουμε περάσει απ το τηγάνι μαζί με μπούκοβο