Μεζές με πιπερίτσες τσίλι σε βάζο

Πιπεριά τσίλι - καμπανούλα. 
Το όνομα δε με το οποίο έχει καταχωρηθεί στην βοτανική βιβλιογραφία είναι Bishops crown. Διακοσμητική όπως λένε σχεδόν όλα τα ελληνικά σάιτς χωρίς πολλές πληροφορίες αφού σχεδόν όλες είναι copy paste. 
Έτσι λοιπόν δεν γνωρίζω αν είναι βρώσιμη ή όχι,  αν και σε ξένες σελίδες είδα και συνταγές μαγειρικής μ αυτές. 
Δεν προβληματίζομαι γιατί θα τις δοκιμάσω η ίδια και αν ζήσω θα σας πω.  
Η κορώνα του επισκόπου όπως μαρτυρά το όνομά της , 
ή το χριστουγεννιάτικο κουδούνι , 
ή το καπέλο του τζόκερ, είναι μια πιπεριά της οικογενείας Capsicum baccatum με πιο ήπια γεύση απ την Habanera αλλά και τούτη καίει αρκετά. 

Το φυτό φτάνει στα 0,8 - 1,2 μέτρα και πρέπει να είναι πολυετές αν κρίνω απ το δικό μου που ζει στην γλάστρα εδώ και τρία-τέσσερα χρόνια . 

Το κάθε φυτό σε κανονικές συνθήκες φύτευσης παράγει 30 έως 50 απ αυτές τις ιδιόρρυθμες πιπερίτσες που και να μην είναι βρώσιμες είναι πανέμορφες ως διακοσμητικές. 

Δημοσιεύω φωτογραφίες με την πιπεριά καμπανούλα που την έφτιαξα κονσέρβα αλλά δεν σας δίνω την συνταγή για τους παραπάνω λόγους που ανέφερα. 

Εδώ δείχνουμε και πως αφαιρούμε τους σπόρους για να τους αποθηκεύσουμε.

Επίσης αν κάποιος γνωρίζει αν τρώγεται ή όχι και έχει φάει ο ίδιος ( όχι απλώς έχει ακούσει ) ας μας το πεί.  

Τα λέμε... 

Εντός , εκτός και επί τα αυτά...

... και μην πάει ο νους σας ούτε στην γεωμετρία ούτε και στην πολιτική  - μιας και σήμερα είμαστε πια εκτός μνημονίων - αλλά σε μένα..
Ζω εντός, είμαι εκτός και συγχρόνως βρίσκομαι και στις δύο τοποθεσίες . Αν δεν με καταλαβαίνεις ρίξε μια ματιά στην γάτα του Schrödinger για δεις πως νοιώθω. 
Δεν μ αρέσει να απολογούμαι για τις επιλογές που έχω κάνει στην ζωή μου όμως καμιά φορά έρχομαι στο αμήν όταν ακούω ανοησίες. 
Βέβαια στους ανόητους οφείλω τις επιλογές μου π.χ. να είμαι μοναχικό άτομο και κανονικά θα έπρεπε να τους χρωστώ ευγνωμοσύνη. 
Τώρα τι δουλειά έχουν όλα τα παραπάνω με συνταγές και τρόφιμα θα καταλάβεις. 

- Ουφ ! Τέλειωσα σχεδόν με τις καλοκαιρινές ασχολίες μου , έκανα αρκετή σάλτσα ντομάτας για τον χειμώνα , αρκετή για να χαρίσω και στους φίλους μου..
Τώρα δεν μου μένει παρά να περιμένω τον Σεπτέμβρη για να φτιάξω τον μούστο μου για πετιμέζι, και να βιαστώ όσο ο ήλιος είναι ακόμα καυτός να φτιάξω την μανέστρα μου για να στεγνώνει.
Με κοίταξε με απαξίωση σχεδόν με σιχαμάρα και μου λέει:

- Μμμμμμμμ…. και γιατί δεν πας να αγοράσεις  κριθαράκι απ το σούπερ μάρκετ ? Πάμφθηνο είναι..

Είναι το δεύτερο κρούσμα από άτομα εντός της πολυκατοικίας μας που με βγάζουν έξω απ τα ρούχα μου . Η άλλη με είχε ρωτήσει αν με βοηθά ο γιός μου στο χόμπι μου να ασχολούμαι με την κηπουρική στο μπαλκόνι αφού ήταν σίγουρη πως τρώει κι αυτός απ τις ντομάτες που καλλιεργούσα κάποτε. 

Δεν ξέρω εσείς τι θα απαντούσατε σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά εγώ για κάτι τέτοια αποφάσισα 
να ζω «εντός» μεν, μη μπορώντας να κάνω διαφορετικά,  
«εκτός» κι ακόμα πιο μακριά από επιλογή , 
και «επι τα αυτά» λόγω… κάρμα ίσως ?? 

Κουραστικός πρόλογος και μάλιστα σε συνταγές μαγειρικής αλλά ελπίζω να με συγχωρήσετε . 

 Ας σας πω για την μουστάρδα μου τις σάλτσες και τα λιαστά μου ντοματάκια που ποτέ δεν μου άρεσαν γιατί μάλλον δεν τα έφτιαχνα σωστά. Και το λάθος μου ήταν ότι έβαζα πολύ αλάτι από τον φόβο μην χαλάσουν όσο θα στεγνώνουν στον ήλιο, και επίσης τα στέγνωνα παραπάνω απ όσο έπρεπε (βέβαια να τα στεγνώσω στον φούρνο δεν θα το ήθελα ποτέ γιατί χάνουν αρκετά απ το άρωμά τους). 

Οι σάλτσες της ντομάτας ( σκέτες και με πιπεριές και βασιλικό για γρήγορες μακαρονάδες) αραδιάστηκαν στο ντουλάπι μαζί με την νέα μου παρασκευή μουστάρδας με σκόρδο και μέλι που έγινε καταπληκτική. ( Θα ήθελα να φτιάξω και σύκα γεμιστά για τον χειμώνα καθώς και τον Μυτιληνιό μούστο για αλευριά ..Αλλά που να βρεθούν τόσα σύκα εδώ στον εξωτικό Βύρωνα ?) 


 Τα υλικά για την μουστάρδα 
40 γραμ. άσπρο σιναπόσπορο 
40 γραμ. μαύρο » 
1 σκελίδα σκόρδο 
50 ml λευκό ξύδι 
 2 κουταλιές μέλι 
1 κουταλιά αλάτι 
Και προαιρετικά λίγο κουρκουμά για πιο έντονο χρώμα . 

Θα μουσκέψουμε τους σπόρους σε ζεστό νερό για μια νύχτα . Την άλλη μέρα θα τους στραγγίσουμε. Θα τους πλύνουμε πολύ καλά γιατί θα έχουν μια βαριά μυρωδιά και θα τους ξανά στραγγίσουμε. 
Βάζουμε τους σπόρους μαζί με τα υπόλοιπα υλικά στο μπλέντερ και χτυπάμε.. Εγώ τα χτυπάω αρκετά και όχι για λίγα λεπτά που λέει η συνταγή. 
Βάζουμε την μουστάρδα μας σε αποστειρωμένο βαζάκι και στο ψυγείο . 

Η μουστάρδα μας ακόμα δεν είναι ώριμη . θα χρειαστεί 10-15 ημέρες . Αν δεν την θέλετε να καίει τόσο πολύ μην βάλετε μαύρους σπόρους . 
Ωστόσο μουλιάστε μερικούς για να τους ανακατέψετε στο τέλος έτσι για ομορφιά.. 

Ντοματάκια λιαστά 

Αγοράζουμε ντοματάκια του γλυκού ( πομοντόρια νομίζω τα λένε ) γερά και κόκκινα τελείως. 
Τα πλένουμε και τα κόβουμε στα δύο καθέτως. Τα απλώνουμε σε μια σήτα με το κομμένο μέρος προς τα επάνω ( εγώ τα άπλωσα σε ένα ράφι ψυγείου που το έβαλα πάνω στο ταψί του φούρνου μου ) 
και τα αλατίζουμε με ημίχοντρο αλάτι τόσο όσο θα βάζαμε σε μισό ντοματάκι για να το φάμε αυτή την στιγμή. Τα αφήνουμε στον ήλιο σκεπασμένα με ένα τούλι. 
Την νύχτα πάντα τα βάζουμε μέσα στο σπίτι , όσο ζέστη κι αν κάνει έξω. Την άλλη μέρα τα γυρίζουμε απ την άλλη πλευρά. Όταν μαζεύεται πολύ υγρό στα ντοματάκια λόγω του αλατιού το αδειάζουμε. Και όταν τα ξαναγυρίσουμε βάζουμε πάλι ελάχιστο αλάτι. 

Τα μαζεύουμε όταν «μελώσουν» και τα βάζουμε στο λάδι με φύλλα βασιλικού ή σκόρδο ανάμεσα τους. Δεν πρέπει να ξεραθούν  και η υφή τους πρέπει να μοιάζει με σταφίδα ή «ξερό» σύκο . 


 Σάλτσα ντομάτα ( Βάση)

 Ντοματάκια τα οποία τα ξεφλουδίζουμε ζεματώντας. Τα βάζουμε στην κατσαρόλα πολτοποιώντας τα με το πίμερ και τα βράζουμε μέχρι να φύγουν τα υγρά. 
Μετά έτσι ζεστός όπως είναι ο πολτός τον βάζουμε σε καυτές αποστειρωμένες γυάλες τις κλείνουμε χωρίς καθυστέρηση και τις γυρνάμε ανάποδα μέχρι να κρυώσουν για να τις αποθηκεύσουμε . 

Όπως είδατε δεν βάζουμε ούτε αλάτι ούτε λάδι. Το λάδι χρειάζεται αφού θα ανοίξουμε το βαζάκι για να μαγειρέψουμε , που τότε το διατηρούμε πια στο ψυγείο. 
Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να φτιάξουμε σάλτσα ντομάτας με βασιλικό , πιπεριές ή και με τα δυό μαζί. Απλά τα βράζουμε κι αυτά μαζί με τα πολτοποιημένα ντοματάκια και προς το τέλος τα πολτοποιούμε ξανά όλα μαζί. 

Δεν πιστεύω να ξέχασα τίποτα οπότε τα λέμε …. 
(πιστεύω την εποχή των μακαρονιών αν δεν βαρεθώ και του μούστου ..)

Φτιάχνοντας το δικό μας ταμπάσκο

Γράφοντας πριν ένα σχεδόν μήνα στην ομάδα για την πιπεριά χαμπανέρο ο ενθουσιασμός μου ήταν ανάμικτος με αγωνία , γιατί δεν γνώριζα: μια πιπεριά που με βασάνισε τόσο πολύ, που ήταν και υβρίδιο συν τοις άλλοις τι καρπό θα μου δώσει . 
Ο φόβος μου ήταν πως ναι μεν , όλα πήγαιναν θαυμάσια , αλλά τελικά μήπως δεν έκαιγαν , και το φυτό μεταλλάχτηκε σε διακοσμητικό? 
Δεν ξέρω αν θα λειτουργήσει η παρακάτω σύνδεση έτσι ώστε να διαβάσετε για την πιπεριά μου την προσθέτω ωστόσο. 
https://www.facebook.com/groups/671029616355945/permalink/1613276025464628/?__xts__[0]=68.ARDvn_6v8yx_VNDE0Xs4Cd4sKVEfB5sWO3JeudhyJ1QkypjGWdfyxc8YcW-JX9jYDGp_44gt1ANdcmZ-OOFiY4E0gwHWf4_6Fns4FFFK6k5zaICi0mxAHOpnn1CDtjir6zC7a04vqGhj&__tn__=-R

Και επί τέλους σήμερα μάζεψα τις πρώτες  ( περίπου 10-12 ) και έφτιαξα το ταμπάσκο μου , που μόνο μ αυτές τις συγκεκριμένες πιπεριές το φτιάχνω . 

Το πραγματικό μέγεθός τους περίπου 

Η συνταγή είναι δική μου και μπορώ να πω πως ελάχιστα έως καθόλου διαφέρει απ αυτό το γνωστό του σούπερ μάρκετ. 
Ας φτιάξουμε λοιπόν ταμπάσκο σπιτικό , και ας γευτούμε την χαρά της δημιουργίας. 

 Υλικά . 
Νερό εμφιαλωμένο ( εγώ βάζω και της βρύσης ) 
Πιπεριές απαραιτήτως Habaneros 
Αλάτι ημίχονδρο 
Ένα βαρύ γουδί ( το πέτρινο μας διευκολύνει) 
Και οπωσδήποτε γάντια και μάσκα. 

 Κόβω τις πιπεριές σε οριζόντιες φέτες και τις χτυπάω μαζί με τους σπόρους τους στο γουδί με λίγο αλάτι μέχρι να γίνουν σχεδόν πολτός. Σ αυτό το σημείο προσέχουμε γιατί οι αναθυμιάσεις είναι έντονες σε σημείο να δακρύζουν τα μάτια και να νοιώθουμε σαν να πάθαμε έγκαυμα αν πέσει στο χέρι μας. 
( Δεν ξέρω πως θα γινόταν αν τις έβαζα στο μούλτι αλλά ορισμένα υλικά μ αρέσει να τα προσέχω περισσότερο. Π.χ. το ψιλοκομμένο κρεμμύδι το κόβω πάντα στο χέρι αλλιώς μου φαίνεται πως αλλάζει η γεύση του.) 
Στη συνέχεια φτιάχνω μια άλμη ακριβώς την ίδια που φτιάχνουμε για τις πράσινες ελιές και ρίχνω μέσα τον πολτό ξεπλένοντας με λίγη απ αυτήν και το γουδί μας. 

Όλα αυτά τα βάζουμε στο μπουκάλι μας ή μέσα σε ένα βάζο το αφήνουμε στο ψυγείο για δυο τρείς εβδομάδες και μετά το φιλτράρουμε. 
Στο τέλος ρίχνω μια - δυο σταγόνες ξύδι ίσα- ίσα να πάρει λίγο άρωμα και όχι να γίνει ξινό. 

 Τα υπολείμματα μετά το φιλτράρισμα δεν τα πετάω.. Ξαναρχίζω κάνοντας τα ίδια μόνο που τα βάζω σε λιγότερη άρμη. Γίνεται βέβαια την δεύτερη φορά , ελάχιστα πιο αδύνατο το ταμπάσκο μας. 
Το έχω χρησιμοποιήσει μέχρι και τρεις φορές ! 

 Αν βρείτε πιπεριές χαμπανέρο και σας αρέσουν τα καφτερά φτιάξτε το ! Αξίζει τον κόπο. 

Υ.Γ. Πέρυσι που δεν είχα πιπεριές δοκίμασα να φτιάξω με πιπερίτσες τσίλι και μεγάλες καυτερές πιπεριές .. Δεν μου πέτυχε..

Υ.Γ. 2 Επειδή δεν ξέρω αν γίνεται ζύμωση στην πρώτη φάση δεν σφίγγω το πώμα του μπουκαλιού δυνατά μήπως προκύψει οτιδήποτε.. Αν γνωρίζει κάποιος ειδικός ας μου πει.