Κρέπες

Οι γλυκές κρέπες που μου έφτιαχνε η γιαγιά μου και τις γέμιζε με βύσσινο γλυκό ήταν περιέργως γλυκό της μαθητικής εκδρομής . 
Και λέω περιέργως γιατί δεν βολεύει να κουβαλάει ένα παιδί κρέπες με βύσσινο ..
ούτε μπορεί να χειριστεί το τρατάρισμα στους συμμαθητές του. 
Αν και οι συμμαθητές μου ούτε από ευγένεια δεν δοκίμασαν ποτέ αφού με μια γκριμάτσα αηδίας με πρόσβαλαν κατάμουτρα νομίζοντας πως τους πρόσφερα ομελέτα με γλυκό του κουταλιού. 
Εγώ ντρεπόμουν,  παρατούσα τις κρέπες , και όταν γύριζα στο σπίτι το βράδυ τα έβαζα με την γιαγιά μου, και μετά τις απολάμβανα με την ησυχία μου..

Όπως και να χει για μένα κρέπα θα πεί εκδρομή στην Κράτηγο , θα πεί πεταλίδες στα βράχια , και μπουκέτα από μωβ αμάραντους ..…………………………………………………………………………………………………………

Η μαστοριά στην κρέπα είναι να σου γίνει λεπτή και μεταξένια .. 
Και η μαστοριά δεν είναι θείο χάρισμα ούτε χρειάζεται εμπειρία …απλά ο χυλός που θα κάνουμε να είναι όσο γίνεται αραιός .. 

Συνήθως η δόση όπως λένε , βγάζει οκτώ με δέκα κρέπες σε μέγεθος πιάτο φαγητού . 
Με πιο αραιό μείγμα έβγαλα σχεδόν τις διπλές σε αριθμό. 

Τα υλικά 
 Ένα φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσης κοσκινισμένο, 
 1 κούπα και μισή κούπα γάλα
2 αυγά 
 ένα κουταλάκι ζάχαρη 
 μια πρέζα αλάτι 
 λάδι για το μείγμα ( όσο περίπου βάζουμε στην σαλάτα μας ) 
και λάδι για το τηγάνι . 

Πάντα αφήνουμε το μείγμα στο ψυγείο από 20 λεπτά ή ως την άλλη μέρα.. 
Το βάζω σε ένα μεγάλο σέηκερ , ( ή μπουκάλι ) και για να μην πιάνει τόπο αλλά και για να μπορώ να το ανακατέψω για να κάνει τις μικρές φουσκίτσες που  θα την κάνουν να μοιάζει  με μεταξένια δαντέλα.. 

Πάντα στο βαρύ μαντεμένιο μου τηγάνι  ένα λεπτό απ την μια μεριά και μισό απ την άλλη..

 Το μέτρο για το δικό μου το τηγάνι είναι ένα μισογεμάτο ( ¾ ) φλιτζανάκι του καφέ. 
 Και στο τηγάνι αλλά και μέσα στο μείγμα το λάδι είναι σπορέλαιο. 
Το αραιώνουμε όσο χρειαστεί με γάλα.. 

 Μόλις κρυώσουν θα τις βάλω στην κατάψυξη για αργότερα..