Και όταν λέω πάστες μην πάει ο νους σου στο κακό , εννοώ αυτές τις νοστιμότατες πάστες από ελιά, χαβιάρι , ( που δεν είναι χαβιάρι , ούτε καν μπρικ αλλά ταραμάς ) αντζουγόπαστα , αυτά που τα βρίσκουμε σε σωληνάρια και στολίζουμε τα κρακεράκια μας αυτές τις όμορφες μπουκιές που συνοδεύουν το ούζο μας , το τσίπουρο …και ας μην συνεχίσω με τα ποτά γιατί είμαι εκλεκτική αλλά όχι προκλητική..
Η αφορμή για τους μεζέδες που στρώθηκα να φτιάξω ήταν ένας καλός φίλος που με ρώτησε πως φτιάχνουμε τους βολβούς ..
Είδος άγνωστο και αδιάφορο για μένα , αλλά έτσι που το περιέγραψε , και κυρίως που το πασπάλισε με αναμνήσεις μ έβαλε σε πειρασμό, τέτοιον που ξαμολήθηκα να ψάξω να βρω βολβούς ..και βρήκα .. και τους έφτιαξα ..
Δύσκολο δεν θα έλεγα πως είναι για κανέναν , αλλά όχι για μένα . κι αυτό γιατί δεν γνώριζα πόσο έπρεπε να τους καθαρίσω γιατί όσο και να έβγαζα το πάνω περίβλημα το από κάτω πάλι σκληρό ήταν.
Ευτυχώς που σταμάτησα και δεν τους πέταξα όλους , ψάχνοντας να βρώ το τρυφερό τους μέρος. Θα θυμάμαι του χρόνου να βγάλω μόνο το εξωτερικό φλούδι..όπως ακριβώς τα κρεμμύδια .
Θέλουν ολιγόλεπτο βράσιμο , αλλά αρκετές φορές και άλλαγμα νερού την κάθε φορά.
Εδώ θα κάνω μια παρένθεση για να πω πως τα «κρεμμυδάκια» αυτά είναι οι βολβοί του φυτού Muscari .
Ε αυτά τα όμορφα μπλε λουλουδάκια όταν είμαστε μικρές οι δικοί μας δεν μας άφηναν να τα πιάνουμε στα χέρια μας γιατί θα βγάζαμε φούσκες .. Τα έλεγαν μάλιστα και ψώρες ..
Αυτά θυμόμουν και τους βολβούς αντί για δυο –τρεις , τους απόβρασα καμιά δεκαριά φορές από δύο λεπτά ..
Η αλήθεια είναι πως οι ειδικοί συμβουλεύουν ότι δεν πρέπει να τρώγονται .
Μια άλλη αλήθεια είναι
πως όπως κι εμείς , στην Ιταλία ένα είδος μούσκαρι το Lampagioni, με έντονη πικρή γεύση, χρησιμοποιείται στην ιταλική κουζίνα,
η τρίτη αλήθεια
ότι υπάρχουν σαράντα είδη μούσκαρι και κάποια μπορεί να μην τρώγονται ,
και τέταρτη αλήθεια
ότι οι ειδικοί μας συμβουλεύουν και να μην καπνίζουμε..
Ως τόσο για να κλείσω την παρένθεση πρέπει να προσέχουμε ..Αν δεν γνωρίζουμε κάτι ας μην το ακουμπάμε..πόσο μάλλον να επιχειρήσουμε να το φάμε. Τέλος με τους βολβούς .. Πως έγιναν αφού τους έβαλα για ένα διάστημα στο ξύδι με λίγο αλάτι? ?? Τέλειοι , παράξενοι, θαυμάσιοι και πικροί.. Όμως θεϊκά πικροί .. Όπως ο πρωινός καφές μας ..
Μετά περάσαμε στις πάστες που τις έφτιαξα έχοντας μπούσουλα την γεύση απ αυτές του εμπορίου .. Αν μη τι άλλο , οι δικές μου , ξέρω τι έχουν μέσα..
Προς το παρόν έφτιαξα μια με ταραμά και μία με ελιές .. στην συνέχεια θα φτιάξω και με άλλα υλικά..
Ένα απ τα ανοιξιάτικα – καλοκαιρινά φαγητά είναι το Μυτιληνιό σφουγγάτο και λέω ανοιξιάτικο γιατί τώρα είναι στις δόξες του ο μάραθος.. Κι αυτό μεζές ..τουλάχιστον στα καφενεία της Μυτιλήνης ..
Σφουγγάτο ( η συνταγή εδώ ) και γκιουζλεμέδες (gozleme ..) στην Τουρκία είναι φαγητό του δρόμου και τους συνοδεύουν με αριάνι ή τσάϊ.. Εμείς με ούζο ή τσίπουρο …κι εγώ… κλασικά.. με κόκα κόλα ..
Αυτοί που έφτιαξα σήμερα δεν έχουν τυρί και αυγό όπως συνηθίζεται.. έχουν μόνο κρεμμύδι φρέσκο και ξερό , πατάτα βραστή λιωμένη, μπόλικο μάραθο, και αρκετό κόκκινο πιπέρι …μέσα έξω.. αν καίνε?? Φτάρνισμα σε πιάνει…
Το κυριότερο στους γκιουζλεμέδες είναι το φύλλο..
(το δικό μου το άνοιξα με το χέρι χωρίς πλάστη) Θυμάμαι την γιαγιά μου όταν συζητούσαν με τις Μικρασιάτισσες φιλενάδες της, έλεγαν πως το φύλλο πρέπει να φεγγίζει ..τόσο λεπτό δηλαδή .. transparent το έλεγε η γιαγιά μου που μας είχε τρελάνει στο γαλλικό,
ενώ σε ένα λεπτό μπορεί να την άκουγες να λέει :
- Ελίτσαααααα ..έλα ..το φαγητό είναι hazır !!!! η καλή μου η γιαγιά….
Και μια συμβουλή δώρο
Μπορούμε να καταψύξουμε μάραθο τώρα που είναι η εποχή του όπως ακριβώς τον μαϊντανό ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου