Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

Καθαροδευτέρα




Οι γιαλαντζί ντολμάδες είναι ανοιξιάτικο φαϊ αλλά και φαγητό που φτιάχνουμε την καθαρά Δευτέρα. Ποτέ δεν τους έτρωγα μικρή γιατί τους θεωρούσα βέβηλους που είχαν το θράσος να παραβγούν τους κανονικούς ντολμάδες με κιμά και αυγολέμονο. 
Όσες φορές τους είχα δοκιμάσει ήταν σε σχολικές εκδρομές που ήταν το πιο κατάλληλο και χωρίς ζουμιά φαγητό για να πάρει μαζί του ένα παιδί.. Γιαλαντζί πατατοκεφτέδες, σφουγκάτο..  
Τώρα όχι μόνο μ αρέσουν αλλά προσπαθώ να ακολουθώ πιστά την συνταγή των γιαγιάδων.. 

Εν αρχή είναι τα φύλλα ..φρέσκα ή διατηρημένα φτάνει να είναι τρυφερά.. δύσκολα θα βρεις στο εμπόριο τέτοια.. Κάθε άνοιξη αγοράζω απ την λαϊκή και τα βάζω στην κατάψυξη αλλά ποτέ δεν μου φτάνουνε μέχρι τα κούλουμα.. 
Φέτος όμως κατάφερα να κρατήσω ένα πακετάκι με 30 φύλλα ακριβώς γι αυτή την ημέρα.. 

 Πρώτα τα φύλλα λοιπόν και μετά τα μυρωδικά, που σ αυτά δεν κάνω σκόντο.. Π.χ.Γιαλαντζί ντολμάδες δεν κάνουμε ποτέ αν δεν έχουμε μάραθο.. 
Σήμερα , τελευταία Κυριακή της Αποκριάς θυμήθηκα πως δεν έχω, όχι μόνο μάραθο( και που να βρεις τέτοια εποχή μάραθο ) αλλά είχα ξεχάσει να πάρω και μαρούλι που πάντα βάζω μέσα..
Κανονικά δεν μπορούσα να τα φτιάξω αφού τα πάντα σήμερα και αύριο είναι κλειστά. 

 Η φλασιά μου ήρθε ως από μηχανής θεός .. 
Οι γλάστρες μου ήταν γεμάτες με ζοχούς και τρυφερές τσουκνίδες και όχι μόνο αυτό αλλά ο περσινός μου μάραθος βρισκόταν ξερός μέσα στην γλάστρα του .. έκοψα μερικά απ τα κλαράκια του και τα άφησα για λίγο σε χλιαρό νερό ..Ίσως να μην είχε χαθεί εντελώς το άρωμά του. 
Μετά τα έστρωσα με προσοχή στον πάτο της κατσαρόλας κι εκεί πάνω έβαλα τους ντολμάδες μου και τους άφησα να βράσουν . 




Με την πρώτη βράση μύρισε το σπίτι μάραθο που μ έκανε μια ευτυχισμένη νοικοκυρά..
Έμενε τώρα να δω αν έκανα καλά που έβαλα μέσα τους ζοχούς και τις τσουκνίδες . 
Έβρασαν , 
κρύωσαν 
και ούτε πήραν είδηση πως δεν είχαν μέσα μαρούλι ..
Γιαλαντζί ντολμάδες αυτοί , γιαλαντζί μαγείρισσα εγώ.. 

Υ.Γ Αν και η γενιά μου κρατάει κι απ την Μικρά Ασία σ αυτό το φαϊ δεν βάζω ούτε κουκουνάρια ούτε σταφίδες . Μόνο : 

Ρύζι, 
λάδι 
φρέσκα και ξερά κρεμμύδια , 
μάραθο, 
δυόσμο, 
μαρούλι ψιλοκομμένο 
και τον χυμό ενός λεμονιού μέσα στην γέμιση , αλλά και μέσα στην κατσαρόλα που βράζουν. ( παλιά έβαζαν μερικά άγουρα ερίκια ή αγουρίδα.)



Και μετά απ αυτήν την επιτυχία γιατί να μην επιχειρήσω και κάτι άλλο μαζί με την ταραμοσαλάτα ? γιατί να μην επιχειρήσω να κάνω μια καπαροσαλάτα ?


Καπαροσαλάτα..Και έτυχε και πέτυχε 


Και αν δεν είναι καλή …ε μην είμαστε και αχάριστοι ! 
δεν μας πετυχαίνουν όλα στην ζωή μας !!


4 σχόλια:

Kitchen Stories είπε...

Νοστιμότατοι οι ντολμάδες σου και εξαιρετική η ιδέα των ζοχών και λοιπών. Κλαράκια μάραθο θυμάμαι έβαζε κι η γιαγιούκα μου στον πάτο της κατσαρόλας, κι εγώ καμιά φορά, άμα έχω τρυφερά.
Λάτρεψα τα υπέροχα μπωλάκια/ κονσερβούλες!
Έχεις πρακτικό μυαλό βρε Ελίτσα μ΄ και μ' αρέσει όπως τα βολεύεις.

Ζ.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Σ ευχαριστώ Ζαμπώ μου . Η αλήθεια είναι πως δεν μ αρέσει να σταματώ σε κάτι που έχω ξεκινήσει έστω και σαν σκέψη.Μπορεί να μην με ικανοποιεί πάντα το αποτέλεσμα αλλά τουλάχιστον έχω προσπαθήσει..

Ευαγγελία Βλασσοπούλου είπε...

Φοβερά και τέλεια τυλιγμένα!!μπράβο

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Ευαγγελία σ ευχαριστώ ,
τέλεια τυλιγμένα δεν είναι και τόσο , και ο λόγος είναι πως την γέμιση δεν την αχνίζω ώστε να " κάτσουν " τα χόρτα , και μετά να τυλίξω τους ντολμάδες τα βάζω όλα ωμά και χωρίς πολύ ρύζι .. οπότε με το μαγείρεμα χάνουν λίγο το σχήμα τους ..