Μια τυρόπιτα, ένας αρραβώνας και μια χαζή

Μ αρέσει  να διασκεδάζω  μαγειρεύοντας , κάνοντας συγχρόνως τους άλλους να γελούν. 

Μερικές φορές αυτό σε σώζει  σε μια αποτυχία σου..

Σε μια συνταγή π.χ. που δεν σου πέτυχε με το γέλιο οι άλλοι γίνονται πιο επιεικείς μαζί σου. 

Από μέρες ήθελα να φτιάξω μια τυρόπιτα με μπεσαμέλ  την οποία δεν είχα ξανακάνει και δίσταζα,  αφού ενώ άλλες φορές σύμφωνα με τα υλικά μπορώ να φανταστώ την γεύση μιας συνταγής ..αυτή τη φορά μου  ήταν αδύνατον. 

Η ιστορία ήταν πως μέσα στα τυριά ήθελα σώνει και καλά να ανακατέψω και μπλέ τυρί - το μόνο τυρί που μ αρέσει,- που επίσης δεν το είχα ξανα επιχειρήσει. Δηλαδή βάδιζα ντουγρού σε αποτυχία . 

Η πρόταση του γιού μου  « βρε μαμά , δεν κάνεις μια τυρόπιτα ?»  με βρήκε χαμένη μέσα σε χιλιάδες …σκέψεις την εξής μία ….. 

Γιατί οι άνθρωποι δεν κυριολεκτούν όταν μιλάνε ? 

Γιατί ότι θέλουν να πουν , να σου ζητήσουν , να καταφέρουν , σου το λένε απ έξω-έξω ? 

Θα μου πείς τώρα , γιατί ..εσύ βλάκας είσαι και δεν καταλαβαίνεις?  

Ε ναι λοιπόν είμαι βλάκας..Γι αυτό να μου λέτε καθαρά τι θέλετε  και όχι  να φερόσαστε σαν τον Γιώργο και την μαμά του.. 

Ο Γιώργος  ήταν παιδικός μου φίλος μεγαλύτερος από μένα,  που κάποια χρονιά  αρχίσαμε να ερωτευόμαστε . όχι τίποτα το σπουδαίο.. ματιές διαφορετικές  μόνο , κόμπιασμα  στην συζήτηση , και λίγο διαφορετική αντιμετώπιση  όταν χάναμε στα παιχνίδια ..Ούτε τον έδερνα πια εγώ , ούτε εκείνος με μούντζωνε. 

Κάποια  στιγμή που βρισκόμουν στο σπίτι του , η μαμά του κι αυτός μου χάρισαν ένα δαχτυλίδι .. 

Με κανένα λόγο να το δεχτώ τόσο ακριβό δώρο  είχα και τη γιαγιά μου που θα με μάλωνε , με τα πολλά όμως  πιάστηκα στον ύπνο και το πήρα .. 

Με το που γύρισα στο σπίτι μας  να νέα είχαν φτάσει πρώτα .. Είχα αρραβωνιαστεί..!! 

Το δαχτυλίδι το πήγα εκείνη τη στιγμή πίσω.. και η γιαγιά μου τραβούσε τα μαλλιά της ..

Που ακούστηκε  «αρραβωνιαστικιά» να πετάει μες την αυλή του αρραβωνιαστικού τον αρραβώνα βρίζοντας κι αυτόν και τη μάνα του? Ντροπής πράγματα .. 

Έτσι προέκυψε  πως  απαιτώ να μου λένε  καθαρές κουβέντες..Ακριβώς τι ζητάει ο άλλος ..

Σ αυτή την φάση με πέτυχε  ο γιός μου και μου είπε:  

- βρε μαμά δεν κάνεις μια τυρόπιτα ?

- Μία τυρόπιτα ?? Αμέσως !! 

και γυάλισε πονηρά το μάτι μου  και έκανα μία ( 1 ) τυρόπιτα αφού μία μου είχε ζητήσει. .. 

Με τα υλικά που είχα στο μυαλό μου και με μπεσαμέλ..

Και ειλικρινά ωραιότερη δεν έχω ξαναφάει  και ούτε και οι υπόλοιποι που την δοκίμασαν 

..και έπεσε και το γέλιο της αρκούδας όταν στο τραπέζι με αφορμή την παράξενη σε σχήμα  τυρόπιτα, τους είπα την ιστορία του Γιώργου..

Και επειδή έρχεται καθαρά Δευτέρα καιρός να κάνουμε και ένα καθάρισμα στο ψυγείο . Ένα τσουρέκι σε φέτες απ την κατάψυξη, φόρεσε ένα μαγιό από μαρμελάδα και βούτηξε για λίγο μέσα σε ένα μίγμα από αυγά , γάλα και λίγη κρέμα γάλακτος . Ένα μήλο που είχε ξεμείνει κόπηκε σε κυβάκια και τρύπωσε ανάμεσα. Μερικές σταγόνες σοκολάτας και στον φούρνο .. Μια πουτίγκα απ το τίποτα ..