Και είναι φυσικό .
Η ζωή , μας κάνει να τρέχουμε στην κατεύθυνση που αυτή θέλει και δεν υπάρχει καιρός όχι μόνο να ασχοληθούμε με συνταγές των μανάδων μας αλλά και να τις καταγράψουμε έστω και αν δεν τις φτιάχνουμε ..
Δεν είναι τίποτα σπουδαία η ανάρτηση απλά την γράφω για να υπάρχει..που ξέρεις καμιά φορά .. Ίσως κάποιος την χρειαστεί. Όπως εγώ , που μερικές φορές άδικα ψάχνω στο διαδίκτυο για τα πιο απλά πράγματα που όμως δεν τα βρίσκω.
Τα υλικά ( πιο απλά δεν γίνονται )
Ενας κρόκος αυγού
Μια κουταλιά του γλυκού μουστάρδα.
Μια κουταλιά του γλυκού λευκό ξύδι.
Μια κουταλιά του γλυκού ζάχαρη.
Λίγο λιγότερο από μια κουταλιά του γλυκού αλάτι .
Φυτικό λάδι ( παίρνει αρκετό)
και χυμός λεμονιού.
Στον δρόμο διορθώνω την γεύση προσθέτοντας λίγο απ τα υλικά ..ή μουστάρδα ή ζάχαρη ..
Αν μας γίνει αλμυρή συνεχίζουμε να χτυπάμε προσθέτοντας λάδι. Για να μην τρομάξουμε , πρέπει να γνωρίζουμε πως το λάδι την σφίγγει ενώ το λεμόνι την αραιώνει..
Βάζω όλα τα υλικά σε ένα μπολ και αρχίζω να τα χτυπάω ή στο χέρι , ή με μίξερ προσθέτοντας κάθε τόσο ελάχιστο λάδι και δυο τρεις σταγόνες λεμόνι..
Αν και τα υλικά είναι καθορισμένα , η μαγιονέζα είναι μια συνταγή που χρειάζεται και «μάτι» .
Λένε πως ο κρόκος πρέπει να είναι πολύ φρέσκος και σε θερμοκρασία δωματίου .
Γράφω λένε , γιατί αρκετές φορές ακολούθησα την οδηγία και η μαγιονέζα δεν έπηζε με τίποτα και άλλες φορές πάλι με όχι τόσο φρέσκο κρόκο και απ ευθείας απ το ψυγείο μου έδεσε ωραιότατα , και γρήγορα .
Δεν το έψαξα και σπάνια πια ρωτάω γιατί ..Ακούω ένα εκατομμύριο εξηγήσεις που τις περισσότερες δυστυχώς πρέπει να τις αντικρούσω… κι εγώ βαριέμαι….
Με την ίδια μαγιονέζα φτιάχνω και την ρωσική σαλάτα . Η μόνη διαφορά με αυτήν του εμπορίου είναι πως η ρώσικη ύστερα από δυο τρεις μέρες νερουλιάζει ελάχιστα που όμως αν την ανακατέψεις φτιάχνει ..αλλά δεν φτιάχνουμε ρώσική και για μια εβδομάδα .. Αυτά ..
Και βρε κορίτσια ..έκκληση σας κάνω ..Γράψτε τις συνταγές τις παλιές όσο και αν σας φαίνονται απλές .. Να υπάρχουν στο διαδίκτυο ..
Εκτός και αν δεν σας ενδιαφέρει αν χαθούν ή όχι ….
Υ.Γ. Και αν νομίζουμε πως θα τις σώσουμε μεταφέροντας τες στις κόρες μας …ας το ξανασκεφτούμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου