Σάλτσα ντομάτας σε κονσέρβα

(Εδώ  παρέα με πράσινες  ντομάτες  στην άρμη )

Την καλύτερη  διατηρημένη σάλτσα ντομάτας  την κάνουν τα πομοντόρια . Δεν έχουν πολλά σπόρια οπότε αποφεύγουμε την διαδικασία να τα αφαιρέσουμε, 
δεν έχουν πολλά «νερά» ώστε να βράζουμε με τις ώρες  την σάλτσα  για να πήξει και να μην είναι αραιή στο βάζο που θα την αποθηκεύσουμε , 
κατά την γνώμη μου έχει καλύτερο χρώμα  , 
και το σπουδαιότερο, λόγο της σφιχτής σάρκας τους   όσα κιλά πομοντόρια βάλουμε τόση περίπου σάλτσα θα πάρουμε . 
Επί πλέον δεν πετάμε ούτε τα φλούδια τους , τα οποία τα  στεγνώνουμε καλά στον ήλιο , τα κοπανίζουμε ή τα περνάμε απ το μπλέντερ και έχουμε νιφάδες ντομάτας για τις σαλάτες μας , σούπες , πασπάλισμα φέτας στο τραπέζι και ότι άλλο βάλει ο νους μας .

Παρ όλο που είναι πασίγνωστη η παρασκευή  της σάλτσας  ας την ξαναγράψουμε άλλη μια φορά .

Πλένουμε καλά  τα ντοματάκια , τα χαράζουμε σταυρωτά, και τα ζεματάμε σε νερό που βράζει για μερικά λεπτά . 
Τα ξεφλουδίζουμε ( κρατώντας  τα φλούδια όπως λέμε παραπάνω) και όσο το κάνουμε αυτό τα τοποθετούμε σε τρυπητό για να αφήσουν όσα υγρά είναι για να αφήσουν . 
Μετά  τα βάζουμε στην κατσαρόλα που θα τα βράσουμε και τα πολτοποιούμε με το μπλέντερ χειρός . ( στα πιο μεγάλα ντοματάκια  έχουμε  αφαιρέσει  το μέρος του κοτσανιού στα μικρότερα ούτε που φαίνεται καθόλου.) 

Πριν ξεκινήσουμε την διαδικασία , έχουμε πλύνει τα βάζα και τα μπουκάλια μας και τα βάζουμε στον φούρνο για να αποστειρωθούν .  
Σκεπάζουμε την κατσαρόλα  με τον πολτό ντομάτας  απ την αρχή που θα την βάλουμε να βράσει γιατί  επειδή δεν έχει υγρά  , κοχλάζοντας  θα πετάει σάλτσες  τριγύρω κάνοντας την κουζίνα μας χάλια. 
Όταν πάρει μερικές βράσεις  την βάζουμε καυτή όπως είναι  στα επίσης  καυτά βάζα μας  , τα γεμίζουμε μέχρι επάνω ,τα κλείνουμε σφιχτά  και τα αφήνουμε να κρυώσουν αναποδογυρισμένα . ( Τα καπάκια τα  αποστειρώνουμε βράζοντάς  τα λόγω του υλικού που είναι φτιαγμένα ) 

Η σάλτσα εγγυημένα  κρατάει  εκτός ψυγείου πάνω από χρόνο..για περισσότερο δεν ξέρω γιατί ποτέ δεν μου περίσσεψε.. 
Όταν ανοίξουμε ένα βάζο και αφού πάρουμε όση ντομάτα θέλουμε , ρίχνουμε μέσα  δυο κουταλιές λάδι ( σπορέλαιο ) και το βάζουμε απαραιτήτως στο ψυγείο .

Τι πρέπει να προσέξουμε

Να κλείσουν καλά τα βάζα για να μην πάρουν αέρα .

Όταν ανοίξουμε  την κονσέρβα να ακουστεί το χαρακτηριστικό  : φλοπ. Αν δεν το ακούσουμε , έχει πάρει αέρα .

Όταν την ανοίξουμε  την βάζουμε στο ψυγείο σκεπάζοντας την επιφάνειά της με λάδι γιατί αλλιώς θα μουχλιάσει αφού δεν έχει ούτε αλάτι ούτε συντηρητικά.

Παλιές ιστορίες  : Την πρώτη μου σάλτσα την έκανα σε ηλικία 13-14 χρόνων με υπόδειξη της θείας Βασιλικής , μιας φίλης της γιαγιάς μου . Τότε έτριβαν τις ντομάτες στον τρίφτη  και την έβαζαν απευθείας  στα μπουκάλια χωρίς να την βράσουν  βάζοντας ωστόσο το ανάλογο  αλάτι ( όσο περίπου βάζουμε για να αλατιστεί το φαί μας ) και έριχναν μέσα και το περιβόητο σπιραϊκό  που σου το έδινε ο φαρμακοποιός αν του έλεγες πόσα κιλά ντομάτες  θα έφτιαχνες .  Το σπιραϊκό  δεν είναι  τίποτα άλλο από το σαλικυλικό οξύ δηλαδή το κυρίως  συστατικό της ασπιρίνης .. Μετά τα άφηναν στον ήλιο για μερικές μέρες  νομίζω χωρίς το καπάκι τους , σκεπασμένα με ένα τούλι ή τουλουπάνι.