Καλιαστό ( μεταμεσονύκτιες γαστρονομικές ανησυχίες σε ανοιχτή γραμμή )

Η λέξη μου ήρθε στο μυαλό έτσι στα ξαφνικά και απ το πουθενά, το βράδυ την ώρα που έβλεπα τηλεόραση .. 

Ανοίγω τον υπολογιστή και ψάχνω να την βρω .. Τρόμος …Δεν υπάρχει πουθενά.. Την γράφω σε όλες τις γλώσσες .. Τίποτα ..μόνο σε μια παραλλαγή της, η Google  μου έβγαζε μια τοποθεσία  που έγινε μια μάχη. 

Άρχισα απ τη μια να ανησυχώ κι απ την άλλη να  κρυφο ελπίζω  πως  ίσως μιλώ μια γλώσσα από άλλη εποχή, να μην πω και από άλλον πλανήτη.. 

Το χέρι μου πήγε στο ακουστικό του τηλεφώνου για να πάρω την παιδική μου φίλη να την ρωτήσω αλλά ήταν αργά και θα ενοχλούσα .. Καλιαστό .. καλιαστό… τίποτα και η ώρα προχωρούσε ..

Μπα ! η φίλη μου θα έχει τώρα ξαπλώσει για ύπνο.. Και καλά αυτήν δεν την ντρεπόμουν να την ενοχλήσω , τον άντρα της όμως ??  

Πιστεύω πως όλοι γνωρίζετε τι είναι να σου κολλήσει μια λέξη και να μην φεύγει απ το μυαλό όσο και αν προσπαθείς.. 

Στις 12 και μισή μετά τα μεσάνυχτα κάνω ένα μπράφ και παίρνω τηλέφωνο η αναίσθητη,  χωρίς καμιά ντροπή σκεπτόμενη πως θα το κλείσω την δεύτερη φορά που θα χτυπήσει ,( δλδ πιο μεγάλη αδιαντροπιά ..σε ξυπνώ και σου το κλείνω χωρίς να σου μιλήσω..) 

- Ναι !!! Στην άλλη άκρη ο Γιώργος ! Ο άντρας της !!!!! μετά από μερικά δευτερόλεπτα  δικής μου σιωπής ήρθα στα ίσια μου και με την εκ γενετής  ευγένεια  που με χαρακτηρίζει τον ρωτάω χωρίς πολλά - πολλά λόγια . 

– Γιώργο ! Τι είναι το καλιαστό ?? 

Έβαλε τα γέλια και μου απάντησε χωρίς περιστροφές . 

– Κρέας με πατάτες στην κατσαρόλα !! 

Τα λέγαμε  καμιά δυό ώρες περίπου , ήρθε και η φίλη μου και μιλήσαμε, 

είπαμε πως έτσι έλεγαν αυτό το φαγητό οι μαμάδες  και οι γιαγιάδες μας  , 

έτσι το έλεγαν στη γειτονιά μας , έτσι στο χωριό , έτσι στην πόλη, πολύ πριν γεννηθούμε  εμείς , θυμηθήκαμε πως έχουμε χρόνια να το δοκιμάσουμε και πως η τελευταία φορά που το φάγαμε ήταν στο πατρικό μας σπίτι σαν ήμασταν παιδιά. 

Μετά αρχίσαμε να προβληματιζόμαστε αν η συνταγή είχε μέσα κρεμμύδι ή όχι . Η φίλη μου επέμενε πως δεν είχε και πως το θυμόταν πολύ καλά .. Εγώ ναι μεν δεν θυμόμουν πως το μαγείρευε η γιαγιά μου γιατί  δεν καθόμουν κι από πάνω της όταν μαγείρευε όπως εκείνη στην μαμά της . 

Ρωτήσαμε και τον Γιώργο ( ήρωας !!  ήρωας !) …δεν ήξερε .. 

Ύστερα θυμηθήκαμε πως ένα πιάτο με παρόμοιο φαγητό – ίσως πατάτες  και αντί κρέατος κεφτεδάκια , υπήρχε σε ένα αναγνωστικό της πρώτης τάξης  

και συμφωνήσαμε  μόλις ξυπνήσουμε να το μαγειρέψουμε .. 

Το μαγείρεψα .. Στην Google βέβαια  το βρήκα ως κρέας με πατάτες γιαχνί ,  με διάφορα κρέατα , από μοσχάρι , χοιρινό, αρνί , ως και κοτόπουλο , 

το βρήκα ως κρέας με πατάτες μπλούμ στην κατσαρόλα, 

το συνάντησα και ως πατατάτο, όλα με πολλά μπαχαρικά , κρεμμύδια ,σκόρδα αλλά και άλλα λαχανικά . 

Καλιαστό πουθενά.. Ούτε ξέρω από πού προέρχεται η λέξη , αλλά τώρα τουλάχιστον ελπίζω πως  αν κάποιος την θυμάται θα την βρει στην Google και ίσως - παρ ελπίδα -  κάποιος άλλος να μας πεί από πού προέρχεται.

Πως έγινε το φαγητό ? Όχι τόσο νόστιμο όσο παλιά .. 

Κοινή διαπίστωση και των τριών μας . 

- Αν το φτιάξουμε με γίδα , το μοναδικό κρέας που είναι ακόμα νόστιμο ? τόλμησα να πω.. 

– Μπα ! μου απαντά ο Γιώργος..Δεν είναι μόνο το κρέας ..Είναι οι ντομάτες..οι πατάτες , είναι  ο πελτές, είναι το σκεύος , η φωτιά… να μη σου πως ακόμα και το λάδι ..

Δεν είχε άδικο..

Μετά από μια μέρα Υ.Γ.

Αν νομίσατε πως  οι μεταμεσονύκτιες  αναζητήσεις μας  τελείωσαν εδώ, γελιέστε.. 

Όχι μόνο δεν τελείωσαν , αλλά πέρασαν και σε άλλο επίπεδο . 

Σήμερα το βράδυ , και αφού τελείωσε το σήριαλ που βλέπω , που  η φιλενάδα μου το γνωρίζει, και περίμενε να τελειώσει,  χτυπάει το τηλέφωνο. 

- Τι συμβαίνει της λέω. 

- Βρήκα από πού προέρχεται η λέξη  « καλιαστό» !!!.  Κόψαμε την λέξη – όπως κάνουμε εμείς οι Μυτιληνιοί συνήθως -  αφαιρέσαμε γράμματα και προέκυψε το καλιαστό  απ τον τρόπο μαγειρέματος του. 

Δηλαδή : Κρέας με πατάτες στην κατσαρόλα 

άρα  κρέας με πατάτες στο τσουκάλι , άρα τσουκαλιαστό , που στην δικιά μας διάλεκτο είναι τσ'καλιαστό  ..

αφαιρούμε το αρχικό «τσ» και κρατάμε το (τσ)καλιαστό  ..  

Ειλικρινά την θαύμασα .. και την παραδέχτηκα .. Πάντα έτσι κάναμε με την φιλενάδα μου ..ψαχνόμασταν συνεχώς..

Και βέβαια μετά απ την εξήγηση της  βρήκα την λέξη και στην Google..Τσουκαλιαστό κουνέλι

Παρεμπιπτόντως  και εκτός θέματος  ρίξτε μια ματιά στα αναγνωστικά σας  της πρώτης Δημοτικού.. Θα σας έρθουν πολλές μνήμες.. Μέχρι τον πρώτο σας έρωτα θα θυμηθείτε ... αν βέβαια είχατε το δικό μου ταμπεραμέντο και αν σας έρεσε ο Ρήγας .. ( χωρίς γέλια παρακαλώ )