Ναι , τον ασβέστη που χρησιμοποιούμε και στην κουζίνα μας .
Πολλές φορές βλέπω να τρομάζουν όταν ακούν πως ορισμένα γλυκά όπως είναι το κολοκύθι , το καρπούζι , το βερίκοκο και πιθανώς και άλλα που δεν τα ξέρω για να φτιαχτούν σωστά χρειάζονται ασβεστόνερο που θα τα βοηθήσει να μην διαλυθούν στο βράσιμο, και να σχηματίσουν τραγανό περίβλημα απ έξω παραμένοντας μέσα μαλακά και μελωμένα.
Τι είναι λοιπόν αυτός ο «επικίνδυνος» ασβέστης ?
Μια πέτρα είναι ..ένα ορυκτό .. Ο ασβεστόλιθος .
(να σας θυμίσω πως και το αλάτι Ιμαλαϊων που χρησιμοποιείτε ορυκτό είναι ..)
Ο ασβεστόλιθος παλιά , έπρεπε να ψηθεί για αρκετές μέρες μέσα σε ασβεστοκάμινο για να πάρει την τελική μορφή του ασβέστη που βλέπομαι να χρησιμοποιείται στις οικοδομές , και αν κι αυτό σας τρομάζει , μην ξεχνάτε πως και με την γνωστή σόδα φτιάχνουμε απορρυπαντικά.
Καλά κάνετε βέβαια και φοβόσαστε , αυτό δείχνει άγνοια, απ την οποία πολλά μπορούμε να πάθουμε αλλά ας γνωρίζουμε κάποια πράματα έτσι..σαν παραμύθι.
« Παρασκευή
Η πρώτη ύλη για την παραγωγή του ασβέστη είναι ο ασβεστόλιθος από τον οποίο αποτελούνται ολόκληρες οροσειρές. Ο ασβεστόλιθος είναι επί το πλείστον ανθρακικό ασβέστιο CaCO3 και μπορεί να περιέχει μέχρι και 10% MgCO3, άμμο SiO2 και άργιλο Al2O3 2SiO2 2H2O.
Με τη πύρωση στους 1400°C, λαμβάνεται το οξείδιο του ασβεστίου CaO το οποίο ονομάζεται άνυδρος ασβέστης. Η τεχνική της πύρωσης γίνεται σε μεγάλες φρεατώδεις καμίνους (ασβεστοκάμινα).
Ο άνυδρος ασβέστης ψεκάζεται με νερό και έτσι σχηματίζεται το υδροξείδιο του ασβεστίου (ασβεστοπολτός). Το σβήσιμο του ασβέστη είναι μια εξώθερμη αντίδραση. Στην αντίδραση του άνυδρου ασβέστη με λίγο νερό θερμαίνεται από τη θερμότητα τόσο πολύ, ώστε εν μέρη να εξατμίζεται σφυρίζοντας. Ο σβησμένος ασβέστης αναμιγνύεται με άμμο και νερό και δίνει ένα είδος πολτού που ονομάζεται κονίαμα (κουρασάνι). Αυτό χρησιμοποιείται ως δομικό υλικό σύνδεσης καθώς και ως επίχρισμα.»
Ναι λοιπόν είναι χημεία αλλά ας μη σας ξαναθυμίσω αστειευόμενη αυτή τη φορά πως η χημεία είναι το άλφα και το ωμέγα σε ουσιαστικές στιγμές της ζωής μας.
Στην Αθήνα δεν βρίσκω ασβέστη σε στερεή μορφή . ( ο πολτός που άκουσα πως πουλάνε σε σακουλάκια δεν έψαξα να δώ αν περιέχει και τίποτα άλλο..)
Κι έτσι μου έστειλε ο Γιώργος απ την Μυτιλήνη, μαζί με οδηγίες πως θα τον σβήσω , καθώς και τις υπόλοιπες ενέργειες μέχρι το σημείο που θα τον χρησιμοποιήσω για γλυκό του κουταλιού .
Και ενώ θα έπρεπε να περιμένω αρκετές μέρες μέχρι τότε, όπως πάντα βιαστική και περίεργη την επόμενη ημέρα αγόρασα βερίκοκα να φτιάξω γλυκό μη δίνοντας σημασία - εκτός πολλών άλλων - πως δεν γίνονται όλα τα βερίκοκα γλυκό , όπως και όλες οι κολοκύθες ..
Στην πραγματικότητα με τον ασβέστη ήθελα να παίξω να τον μάθω , να γνωριστούμε ..
Από θαύμα ψιλοπέτυχε το γλυκό παρ όλο που δεν ήμουν προετοιμασμένη μην έχοντας ούτε λεμόνια στο σπίτι.. βασικό υλικό για να δώσει λάμψη και διαύγεια στο φρούτο .
Στο σπίτι μας είχαμε βερικοκιές με βερίκοκα για γλυκό και άλλες που τις λέγαμε ιταλικές . Οι ιταλικές ήταν άχρηστες για τούτη τη δουλειά..
Τώρα δεν μένει παρά να περιμένω να βγούν τα σωστά φρούτα τα οποία δεν ξέρω και ποια είναι,
για να ασχοληθώ και πάλι με τον ασβέστη γιατί ακόμα δεν τον έμαθα…
..και γιατί θέλουν τον χρόνο τους οι φιλίες ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου