Λάβετε ..φάγετε ..

Έχω απογοητευτεί απ τον ξερόλα εαυτό μου ..

Μα να υπάρχει τέτοιος τρόπος παρασκευής ψωμιού κι εγώ να μην το έχω δοκιμάσει?? 

Και να πως έχουν τα πράγματα . 

Χθες το μεσημέρι χτύπησε το τηλέφωνο..Η φίλη μου ήταν απ την Μυτιλήνη με την οποία είχαμε μιλήσει το ίδιο πρωί..Σκέφτηκα ότι κάτι θα ξεχάσαμε να πούμε  στην δίωρη συζήτησή μας. 

– Μήπως σημείωσες τα υλικά της συνταγής για το ψωμί χωρίς ζύμωμα ? 

– Ε?? απάντησα σαν ηλίθια  εγώ .. 

– Ω ! κατάλαβα!! Τι θα κάνω τώρα !!  Ασε θα πάρω την κουνιάδα μου  να την ρωτήσω!! 

Κατάλαβα  αμέσως πως κάτι είχε δεί στην τηλεόραση. 

Της υπενθύμισα πως δεν βλέπω .. 

– Καθόλου?? Νόμισα πως δεν βλέπεις ορισμένες εκπομπές μόνο..

Γέλασα  και της απάντησα πως θα κοιτάξω στο blog της Ζαμπίας  και ίσως υπάρχει καμιά συνταγή..

και πράγματι υπήρχε ..και όχι μόνο υπήρχε αλλά ήταν αναλυτική σχετικά  με το πώς και από πού ξεκίνησε αυτή η συνταγή , προς μεγάλη απογοήτευση της φίλης μου,  που έμαθε πως δεν ήταν  έμπνευση της τηλεμαγείρισσας που θαυμάζει .. 

Τέλος του πρώτου μέρους . 

Το δεύτερο μέρος αρχίζει , όταν ύστερα από αρκετές ώρες θυμήθηκα την συνταγή την ξαναδιάβασα  κοίταξα στα ντουλάπια μου αν έχω υλικά ( και σιγά τα υλικά ) δεν είχα τα σωστά , ψιθύρισα το αγαπημένο μου μοτο  : 

- Ε και ? 

έστειλα  όμως ένα μνμ στην Ζαμπία  για  να μου δώσει την συγκατάθεσή της  για την αυθαιρεσία  που ετοιμαζόμουν να κάνω πάλι  την οποία  την έκανα τελικά πρίν μου απαντήσει η Ζαμπώ..

Το μείγμα ύστερα από 12 ώρες

Μετά ήρθαν οι τύψεις, το άγχος και η σιγουριά ότι το ψωμί δεν θα πετύχει..

Χαστούκισα  για πολλοστή φορά τον εαυτό μου όπως κάθε φορά που κάνει του κεφαλιού του..

Γελούσε η Ζαμπία , αγωνιούσα εγώ  κι  μ αυτά και μ εκείνα  μπήκαμε στο τρίτο μέρος ..

Που άρχισε σήμερα το πρωί στις 8 π.μ. και μετά από 12 ώρες.. 

Τα σημάδια ήταν θετικά  καθώς και το αποτέλεσμα , γι αυτό εξ άλλου διαβάζετε αυτό το κείμενο..

Το μόνο που δεν είναι εντάξει , είναι που εξ αιτίας  του καλού αποτελέσματος δεν θα βάλω μυαλό  θα εξακολουθώ να κάνω του κεφαλιού μου ..μέχρι να το σπάσω..

 

Λίγο πριν αρχίσω να το διπλώνω

Έτοιμο για τον δίωρο ύπνο του 

Και νά αδελφέ μου !!! ..απίστευτο !!

Παρατηρήσεις : Τους χρόνους όμως αναμονής  που υπάρχουν στην συνταγή τους τήρησα  ευλαβικά.. Το δωδεκάωρο  αναγκαστικά γιατί κοιμόμουν , και το δίωρο περίπου γιατί έπινα τον πρωινό καφέ μου..

Το μόνο που δεν ακολούθησα ..ο χρόνος  ψησίματος..

Το αλεύρι έφταιγε … ΟΧΙ ΕΓΩ !! 

Υ.Γ. Όχι  δεν το δοκίμασα μέχρι στιγμής  !  

Ας κρατήσει η χαρά λίγο ακόμα, γιατί όπως έλεγαν και κάτι παππούδες :  Μηδένα προ του τέλους μακάριζε 

Υ.Γ 2 Για την συνταγή της Ζαμπίας ( με Ζ) εδώ