Λουκουμάδες " Η μηχανή του χρόνου"

Σάββατο σήμερα και γυρνώντας απ το σούπερ μάρκετ είπα πως είναι καιρός  να ρίξω μια ματιά στα ντουλάπια  να πετάξω  τυχόν ληγμένα και κυρίως  να τα τακτοποιήσω  γιατί δεν χωρούσε τίποτα .. Τίποτα δεν είχε λήξει ..τα στρίμωξα όπως  -όπως και μου ΄μεινε στα χέρια μόνο ένα σακουλάκι με τρία  δάχτυλα ρύζι .. Η πρώτη σκέψη ήταν να το πετάξω.. 

Γνωρίζοντας πως η ιστορία  επαναλαμβάνεται και πολλές φορές χρειάστηκα  μια κουταλιά υλικό για μια παρασκευή πλην όμως το είχα πετάξει επειδή ήταν μια σταλιά χωρίς να το αντικαταστήσω   λέω στον εαυτό μου :  

- Κι αν το χρειαστώ το ρύζι ?? 

– Έχεις άλλο.. Κιλό ολόκληρο που δεν το έχεις ανοίξει μου απαντά αυτός .. 

- Εντάξει μωρέ …το πετάω !!   Τι θα κάνω με τρία δάχτυλα ρύζι ?? 

– Λουκουμάδες μου απαντά πάλι ο άθλιος ! 

- Δεν έχω κανακάνει..Μόνο ακουστά τους έχω..

Και ίσως να είχα φάει κάποια φορά εκεί..στην προκυμαία  .. 

σ ένα ζαχαροπλαστείο που τους έφτιαχνε δίπλα στο Φωτο Ζουζη , 

που ήταν δίπλα στο Φωτό Βασιλείου, 

που ήταν κοντά στο Blue sea…εκεί κοντά στο δεξιό λιμενοβραχίονα … 

Εκεί που με κανό κινδύνεψα άπειρες φορές να γκρεμοτσακιστώ στα βράχια ..

εκεί δίπλα ..στα τσαμάκια που ακόμα δεν ήταν πλαζ ..

εκεί στα μικρά καφενεδάκια που απ το απόγευμα άρχιζαν  να μοσχοβολούν  ούζο και τηγανιτό καλαμάρι ..Εκεί… κάτω απ το κάστρο που μας πήγαιναν εκδρομή…

εκεί…πίσω απ την απαγορευμένη γειτονιά που τα αγόρια όταν μιλούσαν γι αυτή  καμάρωναν για τα ψέματα που έλεγαν ,  αλλά ο σκοπός είχε επιτευχτεί αφού  εμείς τα κορίτσια  τους βλέπαμε  πια σαν μεγάλους  έχοντας  τέτοιες εμπειρίες 

……………………………………………………..................................................................................

Να κάνω λουκουμάδες .. με ρύζι..τώρα …χωρίς συνταγή ..Να μη μου γίνουν καλοί ..να στεναχωρηθώ,  να νευριάσω… φτάνει να φύγω από εκεί …Να φτιάξω λουκουμάδες καούν …φτάνει να μην μυρίζω την θάλασσα, το πεύκο, τα καλαμαράκια και το ούζο…

……………………………………………………………………………………………………..................

Τι έβαλα μέσα δεν θυμάμαι ακριβώς ..

Νομίζω  1 και μισό φλιτζάνι κίτρινο αλεύρι 

1 φλιτζάνι  για όλες τις χρήσεις 

1 φακελάκι μαγιά με μια πρέζα ζάχαρη 

λίγο αλάτι 

και τα τρία δάχτυλα  του ρυζιού 

το οποίο έβρασα , σούρωσα , αλλά δεν πέταξα το ζουμί του..

Το αραίωσα με λίγο νερό, ίσα-ίσα να κρυώσει μην μου χαλάσει την μαγιά  και το έριξα στα υπόλοιπα υλικά φτιάχνοντας  έναν σχετικά σφιχτό χυλό 

Σε μία ώρα είχε φουσκώσει , τηγανιστεί και παραλίγο φαγωθεί.. 

Ωραιότατοι γίνανε ….

αλλά ψυχοφθόροι …