Μια του κλέφτη δυο του κλέφτη.. υποχώρησα στον πειρασμό

Η υπομονή σε μερικούς έχει και τα όριά της .. 

Δεν θυμάμαι πόσες φορές διάβασα πως η κρέμα λεμονιού – βουτύρου είναι τόσο όμορφη που ενώ κρατάει το πολύ δύο εβδομάδες μέσα στο ψυγείο, 

εσένα δεν  θα προλάβει γιατί θα σου τελειώσει  σε μερικές μέρες.. 

Είπα λοιπόν να την φτιάξω όχι μόνο επειδή είμαι και λαίμαργη  και περίεργη σε νέες γεύσεις αλλά το πιο σοβαρό (χα !)  επειδή διανύουμε το διάστημα αυτό στο οποίο τον πλανήτη καθώς και τα ελληνικά ΜΜΕ  έχει πιάσει ένα αμόκ με το βασιλικό μωρό της Αγγλίας  και η κρέμα τούτη είναι από τας Εγγλεζίας.. 

Φτιάχνοντας την με λεμόνια και αυγά Μυτιληνιά  που μου έφερε το Ρηνιώ μαζί με καμια δεκαριά περγαμόντα… ( για τα οποία έχω πολλά να πω αλλά σε άλλη στιγμή..) 

σκεπτόμουν πως τι καλά που δεν είμαι κυβέρνηση και μπορώ να φτιάχνω ότι θέλω στην κουζίνα μου χωρίς να τρέχω να ρωτάω αφεντικά για ψύλλου πήδημα όπως αυτή ..

Εύκολη και με λίγα υλικά αλλά ακόμα δεν μπορώ να σας πω αν είναι τόσο όμορφη αν δεν την δοκιμάσω  σε όλες τις εκδοχές της όταν πρώτα κρυώσει..αύριο δηλαδή ..

Τα υλικά της

4 αυγά 1/3 του φλιτζανιού του τσαγιού ζάχαρη ( έβαλα λίγο περισσότερη ) 

το ξύσμα ενός μεγάλου λεμονιού  

μισό φλιτζάνι χυμό λεμονιού 

και τέσσερις κουταλιές σούπας βούτυρο .

Χτυπάμε καλά με μίξερ χεριού τα αυγά , την ζάχαρη και το ξύσμα μέχρι να αφρατέψουν και να αλλάξουν χρώμα. 

Ρίχνουμε μετά το βούτυρο και τον χυμό λεμονιού και το βάζουμε σε μπαίν - μαρί ανακατεύοντάς το συνέχεια με το μίξερ στο χαμηλό μέχρι να πήξει. 

Κλείνουμε το μάτι της κουζίνας και συνεχίζουμε να το χτυπάμε για ένα λεπτό..

Η  lemon curd

Το βάζουμε σε βάζα το σκεπάζουμε με μεμβράνη ή αντικολλητικό χαρτί για να μην κάνει κρούστα όσο κρυώνει , και μετά σκεπάζουμε με τα καπάκια τους και τα βάζουμε στο ψυγείο. 

Λένε πως τρώγεται με κουλουράκια , μπισκοτάκια, ψωμί, φρυγανιά, μπαίνει σε μικρά ταρτάκια… τι να πώ …δεν ξέρω…

Η αλήθεια πάντως είναι πως όταν έγλυψα στο τέλος την κατσαρόλα μου ψιλοάρεσε…