Εκ βαθέων ( Γλυκό καρπούζι 2 )

 

Με ξινή κρέμα 

Το πρώτο μου γλυκό του κουταλιού το έφτιαξα στα Βατερά . Ήμουν δεν ήμουν οκτώ χρονών και το έφτιαξα μέσα σε ένα μπρίκι του καφέ κόβοντας σταφύλι απ το αμπέλι μας και παίρνοντας ζάχαρη απ το κουτί  του καφέ με τις δυο θέσεις μια για τον καφέ και η άλλη για την ζάχαρη. Φώναξε για λίγο η γιαγιά μου για την ζάχαρη , γιατί αν τέλειωνε θα έπρεπε να ανεβούμε στην Βρισιά για να αγοράσουμε  και θα ήταν δύσκολο αφού το πήγαινε έλα γινόταν με τα ζώα .

Η πρώτη μου απόπειρα δεν στέφτηκε με επιτυχία αφού το γλυκό μάλλον με άνοστη κομπόστα έμοιαζε . Και έκανα πολλές προσπάθειες ξανά και ξανά μέχρι που τα κατάφερα . Παρ όλο που το σταφύλι που χρησιμοποίησα ήταν ακατάλληλο για γλυκό - γκντούρα  το ονόμαζαν – το γλυκό έγινε λαμπερό  καλοδεμένο  και μοσχομύριζε όπως τα γλυκά των μεγάλων. Έγινε όμως στην τύχη και γι αυτό δεν το κατάφερα άλλη φορά ..δεν ήξερα τι σωστό έκανα όπως και τις προηγούμενες φορές τι λάθος .

Σωστό ή λάθος …. Πάντα το λάθος με βασάνιζε .Αντίθετα το σωστό με άφηνε αδιάφορη σαν κάτι φυσιολογικό Σαν κάτι που έτσι έπρεπε να γίνει . Αν κρίνω απ την χαρά που παίρνω τώρα όταν πετύχω κάτι όμορφο , αναρωτιέμαι πόση χαρά θα έπαιρνε ένα παιδί αν γνώριζε πως κατάφερε το σωστό , αναρωτιέμαι αν θα γινόταν πιο σίγουρο για τον εαυτό του , αν θα αποκτούσε αυτοπεποίθηση ή θα γινόταν ένα εγωιστικό πλάσμα γεμάτο σιγουριά για τον εαυτό του νομίζοντας πως είναι αλάνθαστο . Ακόμα και τώρα δεν έχω την απάντηση και απορώ πως μεγάλωσα ένα πάρα πολύ καλό παιδί.

………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Με αφορμή το γλυκό καρπούζι που ούτε είχα φάει άλλη φορά , ούτε είχα επιχειρήσει να φτιάξω ποτέ , θυμήθηκα το πρώτο μου γλυκό σταφύλι με την αυτοσχέδια  μη συνταγή , κι όλα τα υπόλοιπα . Σε διάστημα τριών ημερών έφτιαξα δύο φορές το γλυκό. Την πρώτη φορά δεν μου πέτυχε … Όλα πήγαν στραβά , όλα έγιναν λάθος παρόλο που ακολούθησα κατά γράμμα την συνταγή. Την δεύτερη είπα δεν θα ακολουθήσω καμιά συνταγή και θα κάνω του κεφαλιού μου . Ούτε μέτρησα ούτε ζύγισα …..σαν να έκανα γλυκό σταφύλι μέσα σε μπρίκι . Και έγινε τέλειο! Τόσο που κόντεψα να το φάω μέσα όλο μέσα  απ την κατσαρόλα.

Είναι δύσκολο και βασανιστικό να μαθαίνεις από μόνος σου τι είναι σωστό και τι όχι , αλλά έτσι , ότι μάθεις  έχει μια μικρή έστω αξία γιατί είναι το δικό σου σωστό που ανακάλυψες μόνος σου χωρίς προσθήκες καλού ή κακού χαρακτήρα  και γνώσης  γονιών που οφείλουν να σε διαπαιδαγωγήσουν .