Αποξηραμένα φρούτα ( λωτοί ) με την μέθοδο hoshigaki

 

Μ αυτήν τη μέθοδο οι Κινέζοι αποξηραίνουν τους λωτούς κρεμώντας στους στο αέρα μετά από την αποφλοίωσή τους με λεπτό μαχαιράκι , που στην συνέχεια μέσα στις 60 ημέρες περίπου που θα είναι έτοιμο το φρούτο το ζουλάνε απαλά κάθε μέρα ( με προσοχή να μην σκιστεί) , ώστε να σπάσει μέσα η σάρκα του και να απελευθερωθούν τα σάκχαρά του . Το ζούληγμα αυτό το ονομάζουν μασάζ . Συγχρόνως , τα φλούδια του δεν τα πετάνε αλλά τα αποξηραίνουν στον ήλιο γιατί αργότερα θα τους χρειαστούν. 

Τα κρεμάνε σε σκιερό μέρος που το χτυπάει αέρας και φροντίζουν να μην υπάρχει υγρασία για να μη μουχλιάσουν . Τονίζουν πως προσέχουμε πως θα πιάνουμε το φρούτο στην διαδικασία αποξήρανσης με καθαρά χέρια και μερικοί λένε πως όταν τα καθαρίσουμε απ τα φλούδια τους στην αρχική φάση να τα βουτήξουμε για ένα - δύο δευτερόλεπτα σε βραστό νερό για απολύμανση . Τα φρούτα που θα αποξηράνουμε μ αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να έχουν πάρει το τελικό τους χρώμα , αλλά να μην έχουν ωριμάσει . Προτείνουν πως τα μεγάλα στρογγυλά φρούτα είναι καλύτερα γι αυτήν τη δουλειά, απ τα μικρά πλακέ που βρίσκουμε στην αγορά. 

Αγόρασα λωτούς όχι στην κατάλληλη εποχή αλλά λίγο αργότερα και ετσι παιδεύτηκα με τον καιρό αφού είχαν αρχίσει οι υγρασίες , αλλά είχα υπόψιν μου ότι κάνω δοκιμές και ίσως να μην τα καταφέρω. Τα κατάφερα ?? Και ναι και όχι . Αρκετά μου μούχλιασαν , δεν τα συμπεριφέρθηκα όπως έπρεπε αφού κρεμώντας τα στον αέρα , ανακάλυπτα νέες πληροφορίες απ το διαδίκτυο που έπρεπε ή δεν έπρεπε να είχα κάνει . Π.χ. όταν τα κρεμάσουμε δεν τα ακουμπάμε καθόλου την πρώτη εβδομάδα ή και την δεύτερη , μέχρι να στεγνώσουν απ έξω και να κάνουν ένα περίβλημα σαν μια άλλη φλούδα. Αυτό βοηθάει να μην κάνουν αμέσως ρυτίδες οι οποίες θα κρατήσουν υγρασία στις εσοχές τους που θα δημιουργήσει  μούχλα . 

Να σημειώσω εδώ πως δεν γράφω την διαδικασία  για κανέναν άλλον παίρνοντας τον στον λαιμό μου απλά κρατώ σημειώσεις απ την εμπειρία μου για να θυμηθώ του χρόνου που θα ξαναφτιάξω πάλι - πιστεύοντας με τον σωστό τρόπο -. 

Και θα τα ξαναφτιάξω γιατί όντως είχε μεγάλο ενδιαφέρον η γεύση τους και η υφή τους αλλά κυρίως η ικανοποίηση πως έφτιαξες κάτι παραδοσιακό χιλιάδων χρόνων μιας μακρινής χώρας  .Μελωμένα , αρωματικά, γλυκά σαν χουρμάς. 

Να μην ξεχάσω να πω , πως όταν περάσουν οι ημέρες και είναι έτοιμα τα φρούτα μας , τα βάζουμε σε ένα ξύλινο κουτί , γυάλινο ή πήλινο  πατικωμένα σε στρώσεις που ανάμεσά τους βάζουμε τα φλούδια τους τα οποία είχαμε αποξηράνει στην αρχή. 

Αν ωστόσο μου μοιάζετε και τολμάτε να δοκιμάζετε , όταν τα φτιάξετε, φτιάξτε τα τον Οκτώβριο και όχι τέλη Νοεμβρίου όπως εγώ. 

Και όμως ! Είναι να μην σου γίνει εμμονή κάτι. 

Συνεχίζω να φτιάχνω ακόμα και σήμερα 7/2/2022 ! Πήρα είδηση πως οι λωτοί κυκλοφορούν ακόμα στα μανάβικα . Αυτή τη φορά πήρα όλα τα μέτρα .. Αποστείρωση σε βραστό νερό για δευτερόλεπτα , γάντια για όποτε τα ακουμπάω , μεταφορά στο δωμάτιο το βράδυ και ανεμιστήρας αν υπάρχει αυξημένη υγρασία .