 |
| Η φύση στο πιάτο σου |
Όλα τα θαύματα για να τα ζήσεις χρειάζονται αγάπη ..
Έτσι και τούτο ..Και την προσοχή σου θέλει
και το κανάκεμα του χρειάζεται
και την καθημερινή του τροφή σε τακτά διαστήματα
και την ξεκούρασή του αφού ο ύπνος θρέφει τα παιδιά όπως λένε.
Έτσι θα το δεις να μεγαλώνει, να πληθαίνει μ ένα μαγικό τρόπο, και κατανοείς πως αυτό που συμβαίνει δεν είναι προσωπική σου υπόθεση αλλά πως συμβάλλεις στην ανανέωση της ίδιας της ζωής ακριβώς όπως δεν είναι προσωπική σου υπόθεση και η γέννηση ενός παιδιού αν σκεφτείς πως αυτό το παιδί είναι η συνέχεια του κόσμου.
Και που ανάλογα πως θα μεγαλώσει ή θα «χαθεί» απ την άχρηστη τροφή που του έδωσες παρασύροντας και όσους είναι γύρω του , ή θα μεταφέρει στους υπόλοιπους - και κατ επέκταση στον κόσμο - την δύναμή του, την ενέργειά του, την ομορφιά και την γεύση ελπίδας ότι τίποτα δεν χάνεται φτάνει να μην φοβηθείς την κούραση , την αγωνία, και αδιαφορώντας για τα εύκολα , και τα αμφιβόλου ποιότητας πρότυπα με τα οποία σε βομβαρδίζουν..
 |
| Γέννηση |
Όλα αυτά απαιτούν καλό προζύμι γιατί γι αυτό μιλάμε. Για το ψωμί ..
Το ψωμί το αληθινό, το κοπιαστικό , το ψωμί που έχουμε ξεχάσει ..για χάρη του κόσμου που καταφέραμε να δημιουργήσουμε.
Ο παραλληλισμός με το παιδί δεν είναι τυχαίος .. Είναι οι φάσεις που περνά στην ζωή του ο άνθρωπος .. Την νηπιακή ( το ξεκίνημα ), την παιδική ( την καλλιέργεια ) και την εφηβική ( το ζύμωμα του ψωμιού ) Και ουαί και αλίμονο αν στην εφηβική του φάση αφήσεις το προζύμι σου λάσκα..
Τώρα είναι που θέλει παίδεμα .. αυστηρό παίδεμα και όχι πια κανακέματα και χάδια ..
για να σου βγεί σωστό ψωμί και όχι να γίνεται ψίχουλα και να διαλύεται στην πρώτη «μαχαιριά» , θα κουραστείς , αλλά θυμήσου το γνωστό «με τον ιδρώτα του προσώπου σου» , καθώς και το : «τα καλά κόποις κτώνται»
Σ.Σ. Αν δεν βαριέστε , ψάξτε να βρείτε τι μας προσφέρει το ψωμί με το προζύμι ( και όχι με μαγιά του εμπορίου ) και γιατί πρέπει να αποφεύγουμε τα ψεύτικα ωστόσο όμως, πολύ νόστιμα , λαχταριστά, και ανάλαφρα ψωμιά.
Κάλλιστα όμως με τον ίδιο τρόπο θα μπορούσαμε να φυλακίσουμε ( όπως θα δείτε παρακάτω ) τα φυτοφάρμακα με τα οποία ραντίζονται οι ντομάτες και να τα φάμε για να μην πάνε και χαμένα , αφού τόσα χρήματα ξοδεύονται για να έχουμε τα λαχανικά στο τραπέζι μας , να ζήσουν οι καλλιεργητές τους αλλά κυρίως να ζήσουν και οι φαρμακοβιομηχανίες…
Μαύρο χιούμορ θα μου πεις , αλλά πως αλλιώς να αντιμετωπίσεις καταστάσεις που έχουν μπει για τα καλά στην ζωή μας .. Και προς θεού..Δεν θέλω να κατηγορήσω π.χ. την Monsanto που ότι κάνει το κάνει για την ευημερία της ανθρωπότητας και ποτέ για το κέρδος. Δεν φτάνει που μας χορταίνει θα την βρίσουμε κι από πάνω ? Εξ άλλου θα ήταν απάνθρωπο να δηλητηριάζει κάποιος ανθρώπους για το κέρδος. Ε δεν είδα και πουθενά στον κόσμο να καταστρέφεται η παραδοσιακή αγροτική παραγωγή του κάθε τόπου και να αντικαθίσταται με κάτι άλλο άγνωστο στους παραγωγούς και ακατάλληλο για το υπάρχον κλίμα .. Αυτά να τα λέμε..
Όχι πως δεν μ απασχολεί αλλά δεν είμαι ιδιαίτερα προσεκτική στα λαχανικά ..
Εκτός από καλό πλύσιμο , άντε και λίγο ξύδι στο νερό τίποτα άλλο .. τους παραπάνω κινδύνους τους αποθηκεύω, και κλειδώνω και την πόρτα της αποθήκης ..
Και δυστυχώς , καταχωνιάζω κάτι που αφορά παιδιά..
Γιατί εγώ τι να πάθω στον πρώτο αιώνα της ζωής μου ..Το πολύ - πολύ να μην ζήσω όλον τον δεύτερο..
Η μέρα της ντομάτας για την κουζίνα μας ήρθε κι εφέτος και μας βρήκε με ένα καφάσι ντομάτες - δώρο από κήπο χωρίς φυτοφάρμακα .. Νόμισα πως κρατούσα στα χέρια μου κάτι σπάνιο σε σημείο που λυπόμουν τα κοτσάνια και τις φλούδες τους, που θα τα πετούσα.
Η σάλτσα δεν άργησε να μπει στα βαζάκια και αυτά να αποθηκευτούν για τον χειμώνα..
Με τέλειο κατακόκκινο χρώμα και με χωρίς τίποτα άλλο μέσα .
Ούτε αλάτια , ούτε ζάχαρες , ούτε λάδι στην επιφάνεια..
Το μόνο αρνητικό είναι πως δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις μεγάλες γυάλες αφού μόλις τις ανοίξεις θα πρέπει να μπουν στο ψυγείο.
Και το θετικό , πως από ένα βάζο του μισού κιλού π.χ. μπορείς να κάνεις πάρα πολλά φαγητά.
Μιας και η μέρα μου ήταν αφιερωμένη στην ντομάτα , δεν θα μπορούσαν βέβαια να απουσιάζουν οι ντοματοκεφτέδες .. (πως τους φτιάχνω εδώ )
Και επειδή όταν μπει κάτι στο μυαλό μου δεν φεύγει με τίποτα σχετικά με το πέταμα των κοτσανιών και των φλούδων , πέταξα μόνο τα κοτσάνια ..
Τις φλούδες τις αποξήρανα και τις έκανα σκόνη .. Εξ ου και ο τίτλος « Φυλακίσαμε το λυκοπένιο» Το άρωμα , το χρώμα και η γεύση θαυμάσια …και χωρίς ίχνος φυτοφάρμακου ..
Όσο για το φόντο των φωτογραφιών που φαίνονται οι δικές μου ντοματιές , δεν επιλέχτηκε καθόλου τυχαία .. Ήταν μια κίνηση από μέρους μου για να τις εκδικηθώ και να τις αποδείξω πως μπορώ και χωρίς αυτές ..
Φυτεμένες απ τον Μάιο.. έριχναν συνέχεια τον ανθό τους και ξαφνικά φόρτσαραν.. Τώρα ... Μήνα Οκτώβρη .. Σιγά μην προλάβουν να κοκκινίσουν..
