Τρίτη 5 Αυγούστου 2014

Τα βέβηλα της Βέβηλης




Κέικ με γκότζιμπέρι
Καθόλου βέβηλο βέβαια παρά μόνο για όσες  λένε πως λατρεύουν την παραδοσιακή κουζίνα και ζαχαροπλαστική, όπως εγώ καλή ώρα
Αν σκεφτούμε όμως  πως δεν υπάρχει μέρος στον κόσμο  που να μην πέρασαν Έλληνες είτε ως  ξέμπαρκοι του  Μεγαλέξντρου   είτε  ως Εψιλον  που βολτάρουν  τις  νύχτες με την Αργώ  οι οποίοι θα μας σώσουν κι όλας … ( Χα ! χα ! χα ! )
αν λοιπόν σκεφτώ  όλα αυτά ,  μια χαρά μπορώ να υποστηρίξω  πως στο Θιβέτ - την πατρίδα του γκότζι μπέρι -  Έλληνες δίδαξαν στους ντόπιους  την καλλιέργεια του..


Τα ξαδερφάκια 

Η παραγωγή μου των μικρών αυτών φρούτων ( αν τα σολανοειδή  μπορούμε να τα κατατάξουμε στα φρούτα  ) ήταν καλή για πρώτη χρονιά ( Παραγωγή του ενός την είπα  μιας και το δεντράκι μου είναι ένα  και σε γλάστρα ..



Και συνέχεια  κάνει καινούργια  τα οποία πρέπει να τα μαζεύω κάθε  5-6 μέρες..
Τα περισσότερα απ τα οποία είχα διαβάσει για την καλλιέργειά του ή δεν ισχύουν ή είμαι πολύ μάστορας  κηπουρός  ( του μπαλκονιού )
Δεν αρρώστησε , δεν έβγαλε τετράνυχο  και τα φρούτα δεν  οξειδώθηκαν  που τα έκοψα με γυμνά χέρια  .. Δεν χάλασαν μέσα στο ψυγείο που έμειναν περίπου δυό εβδομάδες μέχρι που να σκεφτώ τι θα τα κάνω.. Άσε που αν τα άφηνα περισσότερο νομίζω  πως  θα σταφίδιαζαν με επιτυχία  χωρίς να ξεραθούν  τα μισά όπως γίνεται  συνήθως (απ ότι διάβασα)
Και φτάνουμε στο κέικ…
Αποφάσισα  να κάνω το πιο απλό  κέικ που υπάρχει  και να βάλω μέσα τα φρουτοντοματάκια .
Το  μόνο που έκανα ήταν να τα πλύνω  να στραγγίξουν ελαφρά και να τα αλευρώσω  για τους  γνωστούς  λόγους ..


Η  δεύτερη  ιεροσυλία που έκανα ήταν που έβαλα  άρωμα  βουτύρου- βανίλιας από μπουκαλάκι  επειδή ούτε την κλασική βανίλια είχα ούτε  μου έφτανε το βούτυρο που υπήρχε στο ψυγείο  και το συμπλήρωσα με  σπορέλαιο..


Υπάρχει και τρίτο διαφορετικό φέρσιμο από μεριάς  μου  αλλά αυτό δεν είναι ιεροσυλία δική μου …αλλά του χρόνου..

Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου  που έκανα γλυκό  και  πριν μπει ακόμα στον φούρνο  η κουζίνα μου ήταν πεντακάθαρη .. ούτε ένα σκεύος άπλυτο , άδειος ο νεροχύτης . 
Γερνάω..μάλλον.. 
Μου έβαλε χέρι ο χρόνος.. 
Δεν εξηγείται  αλλιώς… 
γμτ μου

8 σχόλια:

Tante Kiki είπε...

Καλημέρα και καλώς σε βρήκα! Εγώ πάντως το κέικ σου όπως και τις φωτογραφίες τα βρίσκω υπέροχα!!!!
Όσο για τον χρόνο... σε ποιόν δεν βάζει ...χέρι;;;; :))
Ελπίζω να τα λέμε συχνά!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καλημέρα όμορφη μου Κική και καλώς ήρθες!
Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια .. και πράγματι αυτή τη φορά το κέικ μου έγινε καλό..πρώτον γιατί δεν έβαλα την ζάχαρη που έλεγε η συνταγή μου αλλά λιγότερη και δεύτερον γιατί κρατήθηκα ( με το ζόρι ) να την ακολουθήσω πιστά την υπόλοιπη και να μην κάνω του κεφαλιού μου..όπως συνήθως..
Οι φωτογραφίες μου μπροστά στις δικές σας είναι χχχααλιααααααα!!

Οσο για τον χρόνο...φιλαράκι μου είναι ..όσο δεν κοιτώ στον καθρέφτη μου..
Καλή σου μέρα !!!!

Χρυσαυγή είπε...

Ελια πολλα, πολλα συγχαρητηρια! Οχι μονο για το πουα κεικ σου αλλα και για την εξαιρετικη σου πορεια με την ιδια την γκοτζιμπερια!! χαχαχα

Τι αλλο να πω, παρα μονον : ΑΞΙΑ!!!!!!

Fanypap είπε...

Αχ! τι υπέροχο κέϊκ;! Τέτοια θα φτιάχνω κι εγώ όταν το δενδράκι μου βγάλει καρπούς!!! έχω κι εγώ ένα μικρό δενδράκι ίδιο, μου το χάρισε κλαδάκι η φίλη μας Βαρβάρα! είναι γλυκοί οι καρποί του;; δεν δοκίμασα ποτέ;; μακάρι και το δικό μου να καρπίσει!! αλήθεια, σε πόσα χρόνια δίνει τον πρώτο καρπό;; Χάρηκα που σε βρήκα καλή μου!! Μα τι μας είπες τώρα για τον χρόνο...αμείληκτος!!! φιλάκια πολλά.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Χρυσαυγή μου
και εγώ και η γκοτζιμπεριά μου ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια .
Εγώ γιατί από σένα έμαθα ότι υπάρχουν γκότζι μπέρυ φρέσκα
και το δενδράκι μου γιατί πάλι εσύ ήσουν αιτία να με συναντήσει..

Xaxa! Αξια δεν είμαι αλλά λαίμαργη , περίεργη για κάθε τι νέο και πεισματάρα..

( Ακόμα θυμάμαι την ερώτηση και την φωτό που έβαλες στο f/b ως κουίζ ρωτώντας : Τι φρούτα είναι αυτά!!)

:) :) :)

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Fany μου
Το δεντράκι μου το πήρα πρίν από ένα χρόνο περίπου από φυτώριο . Ηταν πολύ μικρό και είχε 5-6 καρπούς πάνω
αλλά δεν σκέφτηκα να ρωτήσω πόσο ετών είναι..
Οταν το μεταφύτεψα απ το πλαστικό μικρό γλαστράκι του δεν περίμενα να έχει τέτοια ανάπτυξη..
Φετος την Ανοιξη πέταξε τεράστια κλαδια έφτασε τα 2 μέτρα περίπου και γέμισε καρπούς..
Ναι είναι γλυκά τα φρουτάκια
Εύχομαι την ίδια ανάπτυξη και στο δικό σου και να δείς τι χαρά θα σου δώσει..
Χάρηκα κι εγώ για την επίσκεψή σου και από μένα φιλιά..

....... Ο χρόνος είναι χρήμα ...λένε κάποιοι...
Το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία λένε άλλοι..
Εγώ θα πώ ότι αν δεν υπολογίζεις τον χρόνο ξαφνικά έκπληκτος θα αναρωτιέσαι: Πότε νύχτωσε βρε παιδιά??

Kitchen Stories είπε...

Φιλιά από πολύ μακριά!
Ζ.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Μα είπα κι εγώ μόλις είδα το όνομά στα μνμ εδώ είναι η Ζαμπία??

Να περνάς καλά να δοκιμάζεις νέες γεύσεις και να μας τις πείς όταν γυρίσεις !!( αν τις φωτογραφίζεις κιόλας ακόμα καλύτερα)
Τα φιλιά μου !!