Δεν είναι η εποχή τους αλλά...ξέρετε...
ότι θυμάμαι χαίρομαι...
εγώ..όχι οι άλλοι..
αφού θέλω να τρώω όποτε πεινάσω να κοιμηθώ όποτε νυστάξω ..να γελάσω όποτε μού'ρθει και άλλα τέτοια ανεπίτρεπτα για μια συγκροτημένη οικογένεια..
Αλλά έχω δικαιολογία...Ποτέ δεν υποστήριξα ότι είμαι δίποδο..εξ άλλου ο δάσκαλός μου ήταν ο Μαξ...τα έχουμε πεί..
Σύκα λοιπόν..αλλά γεμιστά.. για κρύες και "Ατέλειωτες" νύχτες...Χα!
Στην ιδιαίτερη πατρίδα μου η καλύτερη ποικιλία είναι τα πολίτικα..
Τώρα θέλετε το πιστεύετε θέλετε όχι φωτογραφία στην Google δεν βρήκα...
Ίσως είναι ποικιλία που υπάρχει μόνο στο νησί μου...οπότε δεν θρέφω ελπίδες ότι κάποιος θα τα φωτογραφίσει...Πράγμα που δεν πιστεύω πως θα συνέβαινε αν άρχιζαν οι συμπατριώτες μου να καλλιεργούν στέβια π.χ. κιούϊ..ή κάτι άλλο..που δεν το θυμάμαι...
Τα σύκα , αυτά που ωρίμαζαν και έπεφταν κάτω τα μάζευαν κάθε μέρα και τα άπλωναν στις "απλωταριές"
Αυτές ήταν ένα στρώμα από ξερά κλαδιά βαλσαμόχορτου..ίσως γιατί υπήρχε άφθονο στους τριγύρω λόφους..
Τις υπόλοιπες διαδικασίες τις γράφω σε προηγούμενο πόστ..
Όταν λοιπόν ερχόταν το Φθινόπωρο και τα σπίτια βρισκόταν σε αναβρασμό..
προετοιμασίας υποδοχής του χειμώνα (πράγμα που μ έκανε ένα πολύ ευτυχισμένο παιδί,αφού λόγω των ετοιμασιών κανένας δεν με πρόσεχε και μπορούσα να κάνω ότι μου κατέβαινε στο κεφάλι..αλλά και δυστυχισμένο..αφού το Φθινόπωρο ανοίγουν τα σχολεία...που βεβαίως αν δεν υπήρχε το μάθημα της αριθμητικής θα πήγαινα ευχαρίστως και τρέχοντας.. ) ερχόταν και η ώρα των σύκων
Παίρνουμε λοιπόν τα σύκα ( για να μη σας ζαλίζω)
Τα απλώνουμε σε ταψί πάνω σε κλαδιά μυρτιάς και τα ροδίζουμε στον φούρνο.. (Όχι όμως απαραίτητα αν τα σύκα τα έχουμε παστώσει προηγουμένως )
Μετά τα ανοίγουμε στη μέση χωρίς να τα χωρίσουμε και βάζουμε μέσα ένα μείγμα που έχουμε ετοιμάσει από χοντροκομμένα καρύδια ,ψημένο σουσάμι , κανέλα και μπόλικη πιπερόριζα σε σκόνη ..
σκεπάζουμε το σύκο πιέζοντας το με ένα άλλο ακριβώς το ίδιο ανοιγμένο..
Το αποθηκεύουμε σε ξύλινο κουτί..
Γιατί ξύλινο??
Δεν ξέρω...
Έτσι το έκανε η γιαγιά μου..
 |
| Τα σύκα όπως μου έμαθε να τα τρώω..ο σημερινός μου δάσκαλος..Ο κώστας.. |
7 σχόλια:
Ελίτσα, είναι η πρώτη φορά που έρχομαι εδώ, για άλλο λόγο ήρθα, για θύμισε μου για ποιόν??? Α, ναι θυμήθηκα από τις μελιτζάνες τουρσί!!!
Μ' αρέσει ο τρόπος που γράφεις και εδώ και τα σχόλια σου στο ΦουΜπου!!!
Τα Σύκα μου θύμισαν πώς τα έφτιαχνε η γιαγιά μου στη Μυτιλήνη και επειδή εμείς μικρά βοηθούσαμε (τρώγαμε εκ παραλλήλου και κανένα) τα θυμάμαι καλά. Τα σκ'έλια όπως τα έλεγε η μαμά μου που τα λάτρευε φρέσκα.
Θα περνώ σπανίως αλλά θα περνώ από την γειτονιά σου.
Σ ευχαριστώ πολύ marimar !!
Εχουμε κοινές μνήμες εε???
Κι εσύ από Μυτιλήνη???
Να είσαι καλά!!
Υ.Γ ...... Και..για θύμησέ μου..μιλάμε μαζί στο f/b ??
Υ.Γ. 2
Εντάξει Marimar !!
Χα!χα!
Κατάλαβα απ το άβατάρ σου ποια είσαι..
Ναι Ελίτσα μου η Μαρία Μαράντη= marimar. Το ξεκινήσαμε κάποτε με τις αδελφές μου και το χρησιμοποιώ στα σχόλια στα μπλογκς!!!
Πολύ καλές οι μνήμες σου με βοήθησαν να κατανοήσω τον τρόπο που τα φτιάχνουν.
Εδώ στο νησί εμείς τα λέμε "παστελαριές'.
Οι ξηροί καρποί όμως προσελκύουν τα μαμούνια και δεν κρατάν για πολύ καιρό.
Το ξύλινο κουτί πιθανόν να'ταν γιαυτό το λόγο όπως και τα δαφνόφυλλα που συνηθίζουν εδώ να βάζουν ανάμεσα τους για να διώχνει τα έντομα.
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!
Μαρία είπες ότι σου θύμησα πράγματα μιλώντας για τη Μυτιλήνη στο F/b του Μιχαήλ..
Δεν μου είπες από που είσαι??
:) :)
Ζουζού μου
Ούτε εσύ μου είπες ποιος ειναι ο τόπος σου!!
Νησιώτισσα κι απ το Αιγαίο ..Ναί??
Καλό καλοκαίρι και σε σένα ..
ΥΓ
Επειδή ξέχασα πια τις τσάρκες στα blog... Το δικό σου είναι το Αρμενάκι??
Σωστά το είδα???
Δημοσίευση σχολίου