Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Ετσι..χωρίς πρόγραμμα..και δίχως συνταγή



( απ τα γραπτά της Ιόλης)



Τα σύκα κανόνιζαν πότε θα πήγαιναν οι ιδιοκτήτες τους διακοπές. Όλο το καλοκαίρι ωρίμαζαν για να τους υποδεχτούν τον Αύγουστο λίγο πριν της Παναγίας. Πολίτικα, ασπρόσυκα, και μαύρα, μα τα καλύτερα ήταν τα πολίτικα. Όχι μεγάλα όσο τα ασπρόσυκα αλλά πεντανόστιμα και μελωμένα μα ακόμα καλύτερα όταν ήταν ξερά, το χειμώνα. Απ’ τη στιγμή που ωρίμαζαν, εκτός απ’ τα φρέσκα που έκοβες για να φας, αυτά που προοριζόταν για αποθήκευση είχαν αρκετή δουλειά.



Υπερικό ή Βάλσαμο ή Βαλσαμόχορτο

Οι τριγύρω λόφοι των Βατερών εκτός απ’ τα σχοίνα, τις "αστβές", τις λαδανιές ήταν γεμάτοι με βαλσαμόχορτα, που τα έκοβαν και έκαναν "απλωταριέ"ς. Φρύγανα, ήταν τα βάλσαμα με σκούρα κόκκινα κλαδιά και κίτρινα μικρά λουλούδια που εκτός από απλωταριές, φρόντιζαν να βάλουν και σε μπουκάλια με λάδι που το άφηναν στον ήλιο μέχρι που το λάδι να γίνει κόκκινο, μετά το φύλαγαν σε σκοτεινό μέρος έχοντας έτσι όλη τη χρονιά φάρμακο για πληγές, καψίματα, εντριβές ακόμα και για τα ζώα αν τύχαινε να πληγωθούν.

Πάνω στις απλωταριές στέγνωναν τα ώριμα σύκα που μάζευαν κάθε απόγευμα από κάτω απ’ τις συκιές. Μετά τα έβαζαν σε μεγάλα κοφίνια και αυτό συνεχιζόταν μέχρι το τέλος της εποχής τους οπότε άρχιζε άλλη διαδικασία.

Το πρωί πάλι και πάντα πριν βγει ο ήλιος, έκοβαν τα φρέσκα. Της γιαγιάς της άρεσε να τα τρώει επί τόπου, που ήταν όπως έλεγε «μπούζ-γκιπί» και μετά μάζευε για τους υπναράδες του σπιτιού να τα ευχαριστηθούν πριν τα ζεστάνει ο ήλιος.


Τα πρώτα-πρώτα σύκα της εποχής (έστελνε μήνυμα στους κουμπάρους* η γιαγιά αν δεν προλάβαινε να είναι εκεί) να τα πηγαίνουν δώρο στο σπίτι του Παπανικόλα  που ήταν απέναντι σκαλωμένο σ’ ένα λοφάκι και στα μάτια της Ιόλης φάνταζε μαγικό απ’ τις φωταγωγίες και τις μουσικές που ακουγόταν σχεδόν κάθε βράδυ. 
Η Ιόλη ήθελε απεγνωσμένα να πάει να παίξει με την κόρη τους που δεν την είχε δει ποτέ αλλά άκουγε τους Παπανικόληδες , δηλαδή την κυρία Άννα και τον κύριο Στρατή να μιλάνε γι’ αυτήν με τη γιαγιά της.
Όμως στις "βεγγέρες" που κάνανε οι μεγάλοι δεν την έπαιρναν μαζί τους μέχρι που αποφάσισε να το σκάσει ένα μεσημέρι και να πάει μόνη της μέχρι το λόφο. Η κυρία Άννα και ό άνδρας της οπωσδήποτε θα κοιμόταν τέτοια ώρα και μόνο η δική της συνήθεια να μην μπορεί να κλείσει μάτι το μεσημέρι την έκανε να ελπίζει ότι και το Ρηνέλλι θα ήταν ξύπνιο.

Σαν έφτασε μπήκε προσεκτικά ψάχνοντας με τα μάτια της την αυλή και κρατώντας στα χέρια την κούκλα της –πως αλλιώς θα παίζανε δυο κορίτσια-και το πρώτο που άκουσε ήταν το τρίξιμο του σχοινιού μιας κούνιας. Έτρεξε προς τα εκεί μα ξαφνικά σταμάτησε σαν είδε πως στην κούνια ήταν μια μεγάλη κοπέλα που κρατούσε στο χέρι της ένα βιβλίο, ντράπηκε και το έβαλε στα πόδια ενώ πίσω της άκουγε την κοπέλα να της φωνάζει: 
- Κοριτσάκι, ε.. ε.. ε.. Κοριτσάκι!...

Η γιαγιά της σαν την είδε να γυρνά τρέχοντας, αναστέναξε ανακουφισμένη …είχε πάρει τους δρόμους η καημένη γιατί φοβόταν τα πηγάδια που ήταν αρκετά στην περιοχή.

- Που ήσουν ; της έβαλε τις φωνές.

-Πουθενά…πήγα να παίξω με το Ρηνέλλι της κυρίας Άννας…

-Με ποιο Ρηνέλλι θα παίξεις μωρή σουσουράδα , που είναι η κοπέλα κορίτσι της παντρειάς;……

Ήταν η πρώτη και η τελευταία συνάντηση της Ιόλης με την Ρηνιώ  Παπανικόλα.  Χρόνια αργότερα μίλησαν στο τηλέφωνο εξ αιτίας μιας ραδιοφωνικής εκπομπής της Ρηνιώς με κείμενα της Ιόλης. Ντράπηκε αυτή να δώσει γνωριμιά  και μέχρι να μάθει να μην ντρέπεται όσους εκτιμούσε,- ποτέ δεν τα  κατάφερε- η Ρηνιώ έφυγε...


(* Παλιά συνήθεια τον τίτλο της κουμπαριάς και του κουμπάρου να τον κουβαλά όλο το σόϊ και των δύο οικογενειών)
  


21 σχόλια:

Nemesis είπε...

Ax! βρε Ελίτσα..

Ελιά Μαϊστρα είπε...

ΝΕΜΕΣΗ!!!!
Αχ! τι άχ????
(Να πούμε καλό χειμώνα? Οχι εεε??)

Ανώνυμος είπε...

δε τα ραντιζατε καθε πρωι με θαλασσονερο?

Ανώνυμος είπε...

δεν τα ραντιζατε με θαλασσονερο?

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Xαχα!
Ιόλη εσύ είσαι ο ανώνυμος??
Μου κάνεις παρατήρηση σε στύλ ερώτησης??

Μα ναι ...αλλά το θαλασσόνερο είναι σε άλλη φάση και θα σου το βάλω σε άλλη ενότητα...παραπονιάρα!!

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ. ΕΙΜΑΙ Η ΕΦΗ. ΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καλώς τη Εφη!!!
Εμένα δεις πόσο μου αρέσει!!!!!
:-)
θα ψάξω να σε βρώ..
ευχαριστώ που πέρασες..

Zeta Mp είπε...

Καλώς σε βρήκα!! Πολύ όμορφο αυτό το "Δίχως Συνταγή" που έγραψες! ;-) Θα συμφωνήσω με κάποιο σχόλιο και θα πω πως το σκυλί της φωτογραφίας είναι πανέμορφοοοοοοοο!! Είναι δικό σου;; Αγαπώ πολύ όλα τα σκυλιά!! :-)

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καλώς τη Ζέτα!!
Σ ευχαριστω πολύ που πέρασες και για τα καλά σου λόγια..
με την πρωτη ευκαρία θα σου'ρθω..
Το σκυλάκι ...ναι...Ιβαν τον λέγανε!!
Αυτόν τον καιρό έχω ένα κοπριτάκι που υπεραγαπώ επίσης...
Καλά να είσαι..

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΕΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ !
ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΕΝΑΝ ΚΟΥΚΛΟ, ΦΙΛΟ ΤΗΣ ΜΠΕΛΛΑΣ!
ΦΙΛΑΚΙΑ.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Ευχαριστώ Εφη και καλή σου μέρα!
Τα είδα και τα δύο ..απίθανα!!
Συνηθως όταν τα κουρεύουμε για κανα δυο μέρες ντρέπονται... αλλά πιστεύω η Μπέλλα σου να το ξεπέρασε εν αναμονή του φίλου της!!

Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Καλό βράδυ,
Θυμήθηκα τη Ρηνιώ, τα σύκα της Λέσβου, τον κύριο Δαμιανό (στο Σίγρι), το "ρακί κατάγιαλα",,,,,
10 χρόνια συνέχεια διακοπές στης Φανερωμένης την ερημιά, στα κρύα νερά του Σιγρίου..

τώρα σαν ανώνυμος (αλλά διαπιστευμένος)..

Νάσαι καλά Ελίτσα

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Ανώνυμε
Αν σε έκανα να χαρείς με τις αναμνήσεις, έστω και λίγο ,χαλάλι σου γιατί μου είναι επώδυνο να γράφω για τη Μυτιλήνη χωρίς να μπορώ να μεταδώσω στον άλλον την μαγεία που υπάρχει σ αυτήν..
Εσύ αυτήν την μαγεία μάλλον την έζησες πιο πολύ από μένα..Οπότε ξέρεις..

Κι εσύ να είσαι καλά!
Καλό σου βράδυ..

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Κάπου εκεί στα Βατερά έχω μείνει πολλά χρόνια πριν..
μάλιστα η μάνα μου έχει κι έναν ξάδερφο ονόματι Βαγγέλης Καννές..
Χαιρετώ σας!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Στρατή
Δεν ξέρω πόσα χρόνια έχεις να πάς,
εγώ πάρα πολλά..
Δεν τολμώ να σκεφτώ πως θα είναι...
Οποσδήποτε δεν θα υπάρχουν πια τα όμορφα σπιτάκια των Βρισαγωτών με τα πηγάδια και τα αμπέλια τριγύρω τους.
( τι κάθομαι και νοσταλγώ τώρα η κακόγουστη..)
Καλό απόγευμα!

ΥΓ.Ελπίζω πως το πέρασμά σου από δω να είναι ένα σημάδι συγχώρεσης για κάτι που σου έκλεψα το πρωί..

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Ε καλά τώρα...
κάνε ένα καλό φαγητό να φάμε και πατσίσαμε..
Άντε καλό βράδυ!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Στο λόγο μου Στρατή..
Το επόμενο θα είναι για σένα!!
( μόνο που όταν μαγειρεύω για φίλους με πιάνει τέτοιο άγχος και πάντα χάλια μου γίνεται το φαϊ! )
:-)
Καλό βράδυ!!

Ανώνυμος είπε...

κανα σφουγγατο θα φαμε?

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Τι είναι αυτό Ανώνυμε????????

Δάφνη Χρονοπούλου/ Daphne Chronopoulou είπε...

Παλιό,
μέσω της Άννας της κόρης της Ρηνιώς κάνω κύκλο και σου έρχομαι..
Τι ωραίο.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Καλημέρα Δάφνη...
Πρόσφατα την γνώρισα κι εγώ..
Να φανταστείς ότι την πέρασα για
ανηψιά της Ρηνιώς..ούτε μου πέρασε απ το μυαλό ότι ήταν κόρη της..
...... ωραίο....
όλες οι αναμνήσεις των παιδιών είναι όμορφες νομίζω..είναι που ζούν διαφορετικά τις στιγμές..
Καλά να είσαι..