Δεν γνώριζα την ύπαρξή τους ούτε και σαν όνομα μέχρι χτές το βράδυ που είδα μια δημοσιευμένη φωτογραφία τους μαζί με την συνταγή τους .
Δεν είναι ούτε μπισκοτάκια , ούτε αλμυρά cookies και θα πλακώσω στο ξύλο όποια τολμήσει να τα πει έτσι ..( Ξέρει αυτή ποιαν εννοώ ) Λέγονται Ροδίνες ..ροδινούλες .. και τέλος .
Πρώτη φορά με παρέσυρε μια εικόνα τόσο πολύ που αν και περασμένη η ώρα , άνοιξα τα ντουλάπια και το ψυγείο μου για να δώ αν έχω όλα τα υλικά , ενώ από μέσα μου παρακαλούσα κάτι να μου λείπει γιατί δεν φτάνει που ήταν περασμένη η ώρα - μεσάνυχτα και κάτι - είχα προγραμματίσει να δώ και μια ταινία .
Δεύτερη έκπληξη .. Είχα περιέργως όλα τα υλικά !!! Ναι !! Ήταν σημάδι πως έπρεπε να τα φτιάξω αυτή τη στιγμή όχι μόνο γιατί πείναγα , αλλά αν τα άφηνα για την άλλη μέρα θα μου πέρναγε η όρεξη.
Ολο χαρά άρχισα την δουλειά που κυλούσε νεράκι , μέχρι που μια απορία σφηνώθηκε στο μυαλό μου !!
Και αντί να πάω στην Google να την λύσω , άκουσον - άκουσον !!! Πήγα στην ανάρτηση που είχα δεί την συνταγή και ρώτησα γραπτώς σε τι μέγεθος θα πλάσω τις ροδινές .. Που μπορεί να μην έπαιρνα και απάντηση !! Που δεν με ένοιαζε να ρωτήσω πόση ώρα να τα ψήσω ή αν τρωγόταν εύκολα την επόμενη μέρα ή κάτι πιο ουσιαστικό τέλος πάντων , αλλά σε τι μέγεθος να φταίξω τα ροδίνια !!
Πάλι καλά που πήρα απάντηση και φτιάχτηκαν , ψήθηκαν , δοκιμάστηκαν και μας ενθουσίασαν .
Και κυρίως γίνονται γρήγορα ..
Υλικά
1 πακέτο αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 ποτήρι ηλιέλαιο
1 ποτήρι κρασί λευκό
1 κούπα πιπεριά Φλωρίνης κομμένη καρέ
1 κούπα πιπεριά πράσινη καρέ
1 κούπα μαύρες ελιές ψιλοκομμένες
2-3 κρεμμυδάκια φρέσκα το λευκό μέρος
πιπέρι
αλάτι (αφού δοκιμάσουμε το ζυμάρι )
1 κουταλάκι ζάχαρη
ψήνουμε σε αντικολλητικό χαρτί στους 180 για τριάντα λεπτά .
( Αν έχω ξεχάσει κάτι παρακαλώ κοιταξτε στο fb την σελίδα : ΚΥΜΗ Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου