Και η ζωή σου θα έλεγα..αλλά..
Ανάλογα βέβαια και το τί κάνει κέφι ο οργανισμός σου..
Γιατί ο δικός μου είναι ένας αντάρτης οργανισμός...Τί διεργασίες γίνονται εκεί μέσα δεν γνωρίζω..
Την τελευταία φορά που πήγα να τον πιέσω και να τον κάνω χορτοφάγο - από τύψεις - κι όχι γιατί με επηρέασε το κίνημα "δεν τρώω κρέας - δεν τρώω κρέας"
παραλίγο να με μαζέψουν με το κουτάλι..
Και να πεις πως δεν πήρα οδηγίες απ τη Μαρία??
Και ποια είναι η Μαρία? (με ρώτησε ο μάγκας) Ίσα μωρή Μαρίες ..συμπλήρωσε με ύφος που δεν σηκώνει αντιρρήσεις
που του τις έφερα ...και μου την έφερε.. Μέχρι και η Μαρία αναγκάστηκε να μου πεί ..Παράτα τα...
Κατά τ άλλα με τον οργανισμό μου συνεννοούμαστε άψογα..
Μου χτυπάει κάθε τόσο την πόρτα και όλο μου ζητάει ..Πότε αλάτι..πότε ζάχαρη..( Αρκετές φορές μου ζητάει αίμα..Σπλήνα...συκώτι.. Αυτό βέβαια δεν μ ανησυχεί γιατί ξέρω πως το μισό μου σόϊ κατάγεται απ την περιοχή των Καρπαθίων.. χμ! μπορεί να κάνω και λάθος γιατί από γεωγραφία δεν.....αλλά που είναι η Βραΐλα γμτ μου?)
Ένα φεγγάρι με έβαζε επί εννιά μήνες να μασουλώ κομμάτια από σπασμένα κανάτια.. το τι ψημένο πηλό έχω φάει........( γιατί θα ξεχάσω την ωμή σουπιά??? )
......................................
......................................
Μερικές φορές με βρίσκει μπόσικη .... και τον μισώ...Τότε αρχίζει η μάχη... Δεν υπάρχει νικητής στο τέλος..Μόνο τραύματα ένθεν κι ένθεν..
Τον αφήνω σε μια άκρη αβοήθητο και χάνομαι..
Σ αυτές τις περιπτώσεις το δικό μου φάρμακο είναι το γέλιο...με το ζόρι..κλείνεις τη μύτη σου και το πίνεις΄΄
Το δικό του ...δεν ξέρω...δεν με αφορά ..όπως και κανέναν άλλον....