Ονειρο από όνειρα..

Σε θυμάμαι..
Σαν ήθελες να ξεφύγεις απ τη βουή της αγοράς και την βαριά «κουλτούρα» των καφέ της προκυμαίας έπαιρνες τα σοκάκια της Απάνω Σκάλας και του Γενί τζαμιού και τότε ο κόσμος άλλαζε. Γινόταν φανταστικός, παραμυθένιος..
Άφηνες πίσω σου τα αριστοκρατόπαιδα , τους ποιητές , τα γεροκαμάκια άφηνες και τις μυρωδιές του καβουρντισμένου καφέ, των στραγαλιών που ψηνότανε, τις μυρωδιές απ τα τσιμένια και τα λουκάνικα του Θωμαϊδη και όσο απομακρυνόσουν τόσο δυνάμωνε τον ρυθμικό τακ-τακ αυτό που σε είχε παρασύρει να ψάξεις μέχρι που να βρεις τον δικό σου κρυμμένο κόσμο..
Τον κόσμο που δεν είχε τίποτα να προσφέρει στους άλλους γι αυτό φάνταζες σαν γραφικός και ονειροπόλος στα μάτια τους..

Τακ τακ τακ……
Τότε που ανακάλυπτες τους ανθρώπους και κοίταγες στα μάτια τους να ξεχωρίσεις τους Λόκι και να μάθεις ποιόν θα εμπιστευτείς..

- Μα των Κ...(αίων) παιδί είσαι ..τι να παριμένει κανείς?? ο ένας κιι  ο άλλος που είχαν προδιαγραμμένη τη ζωή σου  .. Προκλητικό ένα παιδί να κοιτάει ίσια στα μάτια τον άλλον και αγενές να δείχνει τη δυσαρέσκειά του

Τακ – τακ – τακ…..
- Μα είσαι των Κ....(αίων ) παιδί εσύ ??? ο δάσκαλος Αποστόλου που σε κράταγε στα γόνατά του..

Τακ – τακ- τακ…. Σαν χτύπος της καρδιάς έμοιαζε ..πάντα τον ακολουθούσες..

Σε θυμάμαι καλά Πήτερ Πάν μου.. βλέπεις? σε ακολουθώ στα μοναχικά σου ταξίδια και μπαίνω κι εγώ στον κόσμο σου τον μαγικό…
Όχι ! το τάκ τάκ τακ δεν είναι το σφυράκι του τσαγκάρη του μαχαλά που μπήκες..
Μιας μάγισσας σήματα είναι που σε καλεί…
Όχι ! Τα "ταμπακαρια" (που έδωσαν τό όνομα στην περιοχή και χάθηκαν )δεν είναι βρώμικα μαγαζιά ούτε τα διπλανά γανωτσίδικα το ίδιο..
Εργαστήρια των θεών είναι που όλη μέρα μαστορεύουν τα ρούχα τις ασπίδες και τους κεραυνούς του Θώρ..
Κάθε γειτονιά των θεών έχει και το καπηλειό της.
Κι οι θεοί παλιά έτρωγαν φαγητά που ούτε τα είχαμε δοκιμάσει ποτέ..
Μ άφησαν και δοκίμασα για χάρη του «ονειροπαρμένου φίλου μου»
Ασήμαντο θα σας φανεί.. όμως ήταν θεϊκό.. (για τους λάτρεις)

Βραστός γαλέος

Συνταγή μην περιμένετε..
Βράστε έναν μικρό γαλέο ( φρέσκο και ολόκληρο) σερβίρετέ τον με λάδι και λεμόνι
Και σκορδαλιά απαραίτητα… που την φτιάξατε βάζοντας και λίγο ζουμί απ το οποίο τον βράσατε Το υπόλοιπο πετάξτε το …σούπα δεν γίνεται…
Αν δεν σας λένε Ελίτσες δεν κινδυνεύετε να πάτε στο νοσοκομείο από το πολύ φαΐ και την πτώση της πίεσης σας απ το σκόρδο..
Αν δεν τρώτε τη σκορδαλιά τηγανίστε το μικρό σας σκυλοψαράκι βγάζοντας τα απωθημένα σας με φαντασιώσεις … (σκύλε ..μαύρε … χαράμισα τη ζωή μου για σένα… και τέτοια.. )
Και κρασί βρεεεεεεε !!!! μπόλικο!!!!

(αφιερωμένο στον Μήτσο)