Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

Τα δύσκολα, εύκολα.






Το πράσινο νεραντζάκι  είναι απ τα γλυκά του κουταλιού που δεν μένουν  μέσα στον μπουφέ μου μέχρι την άλλη σεζόν..
Τα δύο τελευταία χρόνια όταν το θυμόμουν ήταν ήδη αργά είχαν παραμεγαλώσει  και έτσι αγόραζα έτοιμο..
Γλίτωνα βέβαια όλη την ταλαιπωρία αλλά από γεύση τίποτα , το γνωρίζετε κι εσείς.
Εφέτος το έβαλα πείσμα  και κάθε μέρα που έβγαινα έξω  τα έριχνα μια ματιά , απ τον ανθό ακόμα  μέχρι που μου έγινε καθημερινή συνήθεια , αλλά προέκυψε άλλο πρόβλημα ..

Ο δήμος μας  ο οποίος έχει την φροντίδα τους  αφού οι νεραντζιές  είναι φυτεμένες στα πεζοδρόμια τις έχει κλαδέψει με τέτοιον τρόπο που δεν είναι δυνατόν να φτάσεις τα κλαδιά τους ..
Επί πλέον  σταμάτησε να τις κλαδεύει πια με αποτέλεσμα  να μένουν πάνω  τα κίτρινα νεράντζια  και να μην κάνει νέα..
Οι κηπουροί του Δήμου μας   ίσως να μην γνωρίζουν  πως ένα φυτό δεν κάνει καρπό του  για τον άνθρωπο αλλά για να διαιωνίσει το είδος του..
Και όταν  υπάρχει σπόρος ( φρούτο) στα κλαδιά του επαναπαύεται και τεμπελιάζει ..

Όταν τα νεραντζάκια  έφτασαν στο μέγεθος που τα ήθελα βγήκα να μαζέψω και όπως το είχα σκεφτεί απ την αρχή  δεν τα έφτανα ..
Σε τέτοιες περιπτώσεις  δύο είναι οι λύσεις .. ή να κουβαλάς μαζί σου μια μικρή σκαλίτσα  ή να σου προκύψει καθ οδόν άντρας..
Εμάς …το δεύτερο..



Η συνταγή γνωστή  αλλά με την πινελιά της τεμπέλας..
Προκειμένου να ψάχνετε να βρείτε  το κατάλληλο εργαλείο  ή  πρόκα  που χρησιμοποιούμε οι πιο πολλές και το καθάρισμα τους είναι το δύσκολο σημείο  όλης τις διαδικασίας , κάντε το με τον τρόπο που το κάνω εγώ …. Φτάνει να είναι ελάχιστα πιο μικρό απ το σύνηθες λογικό μέγεθος..
Βράστε τα όπως συνήθως  ακαθάριστα ..
Μετά πάρτε ένα καλαμάκι αναψυκτικού και χώστε το μέσα ευθεία απ το κοτσάνι στον αφαλό του.. Θα σας μείνει η καρδιά του στο καλαμάκι..




Αν μάλιστα βρείτε και το πιο χοντρό καλαμάκι - που υπάρχει - ακόμα καλύτερα ..





Υ.Γ.

Πάντα το βάζω σε γαλαζόπετρα..φτάνει μετά να το ξεπλύνω με πάρα πολλά νερά..

Το παράκανα φέτος. Εφτά κιλά νεραντζάκια δεν τα λες και λίγα 

ΥΓ 2 Εφέτος ανακάλυψα νέους τρόπους . 

1ον την γαλαζόπετρα την βάζω αμέσως  μόλις βράσουν πρίν τα τρυπήσω, και τα ξεπικρίσω  , 

2ον βρήκα πιο χοντρό καλαμάκι γα μεγαλύτερα σε μέγεθος καλαμάκι , 

και τρίτον επειδή αναγκάστηκα να ανέβω στις νεραντζιές για να τα κόψω ... ανακάλυψα πως τα παιδιά πια δεν ανεβαίνουν στα δένδρα...αφού το έκαναν θέμα μεταξύ τους θαυμάζοντας με...

5 σχόλια:

Βασιλική Χατζηπάντου είπε...

Στον ουρανό την έψαχνα και στην Ελια την βρήκα!!΄Οσο κι αν εψαξα συνταγή για μικρό πρασινο νερατζάκι δεν βρήκα.Μόνο για μεγάλο τυλιχτό έβρισκα.Ελα όμως που εγώ ηθελα το πρασινο....Και μου έρχεται ουρανοκατέβατη απο ποιόν άλλον????? <3 !!!!

Βασιλική Χατζηπάντου είπε...

Α!!! και πες μου την συνταγή.Αν θές ..οποτε θες...

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Βασλική
30 νεραντζάκια
ενα μκρό κομματι γαλαζόπετρα ( όσο φουντούκι )
1 κιλό ζάχαρη συν μία κούπα του τσαγιού ακόμα
μια κουταλιά γλυκόζη ή τον χυμό από μισό λεμόνι

Πλένουμε πολύ καλά τα νεραντζάκια και τα βράζουμε αρκετή ώρα για να μαλακώσουν ( τόσο που αν τα ζουλήξουμε στα δάχτυλά μας να λιώνουν )
Πρέπει να έχουμε υπ όψη μας πως βραζοντας το μετά στο σιρόπι ΔΕΝ μαλακώνει ..

Τα βάζουμε - με προσοχή πια - σε κρύο νερό αλλάζοντας το αμέσως κανα δυό φορές ώσπου να κρυώσουν τα φρούτα.

Σπάμε την γαλαζόπετρα για να διαλυθεί γρήγορα και την ρίχνουμε μέσα , αφήνοντάς τα περίπου 20 λεπτά ή μέχρι που να ξαναγίνουν πράσινα . Πετάμε το νερό και ξανασκεπάζουμε με άλλο και τα τρυπάμε απ την μεριά που είναι το κοτσάνι μέχρι κάτω με ένα καλαμάκι και μετά αρχίζουμε την διαδικασία του ξεπικρίσματος η οποία θα κρατήσει περίπου 48 ώρες και που θα αλλάζουμε το νερό 4-5 φορές ( εγώ το αλλάζω πιο συχνά αλλά το δοκιμάζω γιατί μ αρέσει να πικρίζει λίγο)

Οταν το φέρουμε στο σημείο που μας αρέσει , ρίχνουμε την ζάχαρη με το νερό στην κατσαρόλα και την ανακατεύουμε να διαλυθεί ( ποτε δεν ανακατεύουμε το σιρόπι όταν αρχίζει και βράζει)

Αφήνουμε να βράσει 5 λεπτά και μετα ρίχνουμε μέσα τα νεραντζάκια αφήνοντας να βράσουν άλλα 5 λεπτά αν χρειαστεί τα ξαφρίζουμε , και τα τραβάμε απ την φωτιά αφήνοντάς τα μέχρι την άλλη μέρα.
Τα ξαναβράζουμε ρίχνοντας μέσα το λεμόνι ή την γλυκόζη μέχρι να δέσει το σιρόπι.

Νομίζω πως δεν ξέχασα τίποτα εε??

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Α ναι Ξέχασα το νερό ..Στην παραπάνω ζάχαρη 2 κούπες του τσαγιού !!

Βασιλική Χατζηπάντου είπε...

Ευχαριστώ πολύυυυυυ!!!!!!