Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Σύκα.. μέχρι τελικής πτώσης




Τα σύκα απ τα Βατερά ερχόταν Σεπτέμβρη με Οκτώβρη..
Μέσα σε τσουβάλια..
Στο σπίτι είχε ετοιμαστεί ο χώρος υποδοχής τους..ένα μικρό δωμάτιο  με πεντακάθαρα μεγάλα κοφίνια ..
Δεν μ ενδιέφεραν  αυτά..
Περίμενα τη στιγμή που ο " κουμπάρος" Νικέλλης  θα άνοιγε το ταγάρι του και θα έβγαζε από μέσα την πλατσέντα* της κουμπάρας Παναγιώτσας..
Ένα απλό... απλότατο γλυκό ( όπως κατάλαβα με τα χρόνια ) αλλά που ποτέ δεν ξαναέφαγα από τότε τόσο νόστιμο..
Με τον ερχομό των σύκων άρχιζε ένα χαρούμενο αλλά και ιδιόρρυθμο πήγαινε έλα στο σπίτι..
Χαρούμενο γιατί ερχόταν οι γυναίκες του χωριού να αγοράσουν σύκα..
και ιδιόρρυθμο γιατί ο έμπορος (η γιαγιά μου) ρωτούσε πόσες οκάδες ήθελε η κάθε μια.. τα ζύγιζε προσεκτικά με το καντάρι μην κάνει κανένα λάθος και δώσει περισσότερα.. αλλά ποτέ δεν έπαιρνε χρήματα... Απλά..ήθελε να κάνει τον έμπορο...

Συγχρόνως ..κάναμε και τις δικές μας ετοιμασίες για τον χειμώνα ..
Αφού φτιάχναμε τα γεμιστά σύκα.. μετά ερχόταν η ώρα της αλευριάς..
Η θεία Άννα που βοηθούσε στα πάντα τη γιαγιά μου  άναβε κάτω απ την μεγάλη καρυδιά μια τεράστια φωτιά και τέσσερα άτομα  έβαζαν πάνω το καζάνι..
Έριχναν τα σύκα και τα άφηναν να βράσουν καλά..προσθέτοντας και μερικά νεραντζόφυλλα μέσα..
Ώσπου να βράσουν  πεταγόταν η θεία Άννα σ ένα μικρό λόφο εκεί κοντά στο σπίτι μας που υπήρχε άφθονο ασπρόχωμα... Το χρειαζόταν για να κόψουν τον μούστο..
Γιατί  εμείς στη Μυτιλήνη και το ζουμί απ τα βρασμένα σύκα μούστο το λέγαμε...και ήθελε κι αυτός "καθάρισμα"  όπως ο μούστος απ τα σταφύλια..

Απ το βράσιμο των σύκων και μετά άρχιζε η κούραση όσων βρισκόταν  στο σπίτι αλλά και η δική μου ταλαιπωρία..αφού όταν γινόταν τέτοιες βαριές δουλειές με είχαν του κλότσου και του μπάτσου..και κανένας δεν ασχολιόταν μαζί μου..
Σε άλλες περιπτώσεις  , όπως καθαριότητα του σπιτιού, μπουγάδα,   κτλ..
πήγαινα και χωνόμουν  μέσα στα άδεια κοφίνια των σύκων και εκεί έκανα  δακρύβρεκτα σενάρια  του τύπου ..θα πεθάνω και τότε  θα με θυμηθούν.. ή θα πάρω τα μάτια μου να ξενητευτώ..μέχρι που με έπαιρνε ο ύπνος..

Στην περίπτωση όμως της παρασκευής της αλευριάς , ελλείψει κοφινιών , ξενητευόμουν στην πραγματικότητα.. Έβαζα σε μια πετσέτα  ψωμί,  τυρί αχλάδια.
και πήγαινα  "εξοχή"...
Η εξοχή δεν είχε σχέση με την απόσταση ...αλλά με την πετσέτα που υπήρχε μέσα το κολατσιό σου.. τέτοια εξοχή ήταν και το σπιτάκι του κηπουρού καμιά εκατοστή μέτρα παραπάνω.. Μαζί μου πάντοτε ο Μαξ βέβαια..
Όταν  με θυμόταν ..αφού είχε τελειώσει το πανηγύρι και ερχόταν και με μάζευαν
το σπίτι μύριζε σύκο κανέλα και καρύδι..

Οι πάγκοι της δεσπέντσας ήταν γεμάτοι από πιατέλες , σουπιέρες και ότι χρησικό που λέει και ένας φίλος..μπορούσες να φανταστείς με μουσταλευριά ...

Τι την κάναμε τόση μουσταλευριά... ?
Την μοίραζε πάλι η γιαγιά μου..αυτή τη φορά ώς πεσκέσι και όχι ως εμπόρευμα ..Χα!χα!

Μερικές φορές μαθαίνεις να "ζεις" με λιγότερα , να θυμάσαι με ελάχιστα ,
Να φαντάζεσαι τον κήπο σου  με μία γλάστρα, το περιβόλι σου με μια ρίζα πιπεριάς.. Κι όμως κι έτσι είσαι ευτυχισμένος..ανάλογα τι ζητάς απ τη ζωή σου..

Έτοιμα για βράσιμο

Βρασμένα  να στραγγίζουν τον "μούστο"  για την αλευριά.. Αναλογία εφτά μέρη μούστος , ένα μέρος αλεύρι.




Έτοιμη , με κανέλα και καρύδι.



Τα υπολείμματα των σύκων ..μαρμελάδα  με καρύδια χοντροκομμένα , κανέλα και  ψιλοκιμμένο ζαχαρωμένο τζίντερ

....... απλωμένη σε ζύμη πάστα Φλώρας  με κομμάτια μήλου από πάνω  και σκεπασμένη με την ίδια ζύμη



και έτοιμη η μηλόπιτα

Τώρα....τι δουλειά έχει η μηλόπιτα σ αυτό το πόστ μόνο ο θεός το ξέρει...







14 σχόλια:

peps είπε...

Poly omorfo keimeno kai i milopita tha prepei na egine teleia!!!!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

peps!!
Μου είπαν πως έγινε καλή , γιατί την χάρισα..
Δεν τα τρώω τα γλυκά ..παρα μόνο τα σοκολατένια..
(κι όταν λέμε σοκολατένια εννοούμε πάστες , τούρτες και σοκολάτα περιπτέρου ( και μόνο Ίον γάλακτος)
:) :)

Kitchen Stories είπε...

Να κι η μουσταλευριά από σύκα!
Το είχες υποσχεθεί. :)

Όμορφα Ελιά μου, πολύ όμορφα!
Οι αναμνήσεις, το μοναδικό σου κείμενο και τα γλυκίσματα!

Πήγαινες και εξοχή 100 μέτρων...Πραγματικά, τί άλλο να θέλαμε τότε!
...κι εγώ μονίμως ήθελα να φεύγω!
Z.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Ζαμπία μου..
Σε όλα σχεδόν με καθοδηγούν οι αναμνήσεις των γεύσεων, των αρωμάτων και μιας ανέμελης ζωής..
Ετσι κρατώ τις ισορροπίες μου..
:)

zoyzoy είπε...

Προφανώς μιλάς για ξερά σύκα γιατί τόσο αργά δεν νομίζω να'ταν φρέσκα!
Ωραίες αναμνήσεις γεμάτες γεύσεις και μυρωδιές που κρατάν όλα μας τα χρόνια περίεργο δεν είναι?
Τη σημερινή εποχή γιατί ελάχιστα έχουν γεύση?

Δεν την ήξερα αυτή τη μουσταλευριά με ξερά σύκα??
Αυτό το χώμα μου το αναφέρει και η μητέρα μου που ήταν απ'την Εύβοια και το χρησιμοποιούσαν για την ίδια δουλειά!

Πολύ ωραία και η μηλόπιτα άλλωστε είναι η εποχή των μήλων νομίζω??

Καλό απόγευμα
με φιλιά θαλασσινά!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Ναι Ζουζού..ξερά σύκα, πάντα..
Πρέπει να πώ πως όποιος τη δοκιμάσει θα την λατρέψει..

Εχω στερηθεί πολλά φρούτα που λάτρευα λόγω της μεταλλαγής τους .. εννοώ που δεν καταλαβαίνει κάποιος αν τρώει κεράσι, ή κορόμηλο.
Μα και τί δεν έχει αλλαξει σήμερα..Μήπως τα λαχανικά? Τα κρέατα?

Ευτυχώς που (μιας και διάβασα το μπλόγκ σου) η θάλασσα ..ακόμα μένει πιστή στην ποιότητα των προιόντων που μας προσφέρει..
Καλό σου βράδυ!!

Unknown είπε...

Kαλημέρα, καλώς σε βρήκα! Τί ωραία ιστορία, ταξίδεψα σε εκείνες τις εποχές..Μουσταλευριά από σύκα δεν ήξερα οτι γίνεται..και έχω και φίλη από την Μυτιλήνη...Να μας τα θυμίζεις αυτά, είναι πολύ όμορφα αλλά χάνονται...

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Λούλου!!
καλώς βρεθήκαμε

Πρώτη "παρατήρηση" ο τίτλος της κεφαλίδας του blog σου:
-Σούζη ..τρώς..Τρώς και ψεύδεσαι!
Μου έφτιαξες την μέρα να είσαι καλά!

Εχεις δίκιο ..πολλά χάνονται και σκοπός αυτού του μπλόγκ είναι να μεταδώσω σε όποιον ενδιαφέρεται ό,τι με μάγεψε, με διαμόρφωσε και δεν έχω που να τα μεταβιβάσω - ώς γνώση που δανείστηκα και οφείλω να την παραδώσω παραπέρα..αφού δεν έχω κόρη..

Σ ευχαριστώ για την επίσκεψή σου και εύχομαι να έχεις μια όμορφη μέρα..

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...


ε τώρα να σου πω ότι και πλατσέντα έχω φάει γιατί την έφτιαχνε η γιαγιά μου η θελξιόπη στον Βαφειό και μούστο που έχω ακόμη την γεύση του στον νου και τον ουρανίσκο..
α ρε ελιά τι μου θύμησες! να είσαι καλά!
ωραία ανάρτηση..
καλό βράδυ!

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Η ανάμνηση της γεύσης Στρατή είναι σαν μηχανή του χρόνου..και μας ταξιδεύει..
Εμαθα κι εγώ να φτιάχνω πλατσέντα, μου έστειλαν και από Μυτιλήνη
Αλλά σαν κι αυτήν που έφτιαχναν ΤΟΤΕ καμιά!!

Ρώτησα γιατί? και μου είπαν ότι φταίνε τα αλεύρια...
Καλό σου βράδυ Ευστράτιε!!

AMANTA είπε...

λιγώθηκα πια!!θέλω απ ολα! λατρεύω τα σύκα κι την ιδιαίτερη μυρωδιά των σπόρων τους οταν σπανε στο στομα

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Αμάντααα!!!
Μμμμμμμμμμ Εχεις δίκιο !!
Είναι τα ωραιότερα φρούτα για μένα μαζί με τους λωτούς και τα μούσμουλα!!
Ολα τα άλλα που λάτρευα έχουν χάσει την γεύση τους και το άρωμά τους !!!

Unknown είπε...

ΜΟΥΣΤΑΛΕΥΡΙΆ ΜΕ ΣΥΚΑ ΣΥΝΤΑΓΗ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Οι αναλογίες της μουσταλευριάς είναι
7 μέρη μούστος
1 μέρος αλεύρι
Στην κατσαρόλα θα βάλεις όμως τα 6 μέρη μούστο και όλο το αλεύρι ( διαλυμένο βέβαια )
Το ένα μέρος που θα αφήσεις στην άκρη θα το ρίχνεις σιγά σιγά μέσα ότααν βράζει, για να μην σου πήξει απότομα χωρίς να έχει βράσει ακόμα για να φύγει η "αλευρίλα"
Θα την ανακατεύεις συνέχεια γιατί κολλάει εύκολα και θα είναι έτοιμη όταν ρίξεις μια κουταλιά σε πιάτο και ξεκολλάει. Αν δεν ξεκολλάει θέλει ακόμα βράσιμο.

Μη με ρωτήσεις για ζάχαρη γιατί αυτό εξαρτάται απ την πυκνότητα του μούστου. Αν είναι αδύνατος ο μούστος θα χρειαστεί ζάχαρη αλλά η μουσταλεύριά θα είναι άνοστη .