Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Οι μολοχίες του Bασίλη

Μολοχία* Κόρχορος ο λαχανήρος (Corchorus olitorius)


Ο Βασίλης  ήταν φίλος ..  Απ τα παλιά..
Με αρκετή περιουσία  αρκετή γοητεία , μόνο που τέλειωνε  με γρήγορους ρυθμούς η πρώτη και ποτέ δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα γι αυτόν η δεύτερη..
Στο σπίτι του πήγαινα συχνά  σαν καλεσμένη της μητέρας του όποτε μαγείρευε «μολοχία» και φούλια .. Σαν πίνακας άλλης εποχής  ήταν το σπίτι του Βασίλη ..με τον Βασίλη μαζί.. Όλα σε τάξη,  ο Βάσος με τα ναυτικά του, η μαμά πάντα περιποιημένη μυρωδιά από αρωματικό λιβάνι που πάντα έκαιγε σε μια γωνιά και μπρούτζινα παντού… από διακοσμητικά στο σαλόνι μέχρι σκεύη στην κουζίνα..
Η μόνη παραφωνία ήμουν εγώ.. Κοντή σαλοπέτα και ξυπόλυτη ..
Μια φορά θέλησα να μιμηθώ ένα άλλο κοριτσάκι που ερχόταν με τον αδελφό του  και έβαλα το λευκό μου φόρεμα, πέδιλα στα πόδια και φιόγκο στα μαλλιά.

(Πολύ το χάρηκε η γιαγιά μου κι άρχισε πάλι να καμαρώνει να θαυμάζει κι όλα αυτά που μπορούν να κάνουν ένα παιδί και δη κορίτσι πρώτον να ζει σ έναν κόσμο ψεύτικο και δεύτερον προετοιμάζοντάς το αργότερα να χάσει τη γη κάτω απ τα πόδια του.. Όταν ανακαλύψει ότι υπάρχουν ομορφότερα και εξυπνότερα κορίτσια απ αυτό..)

Το λευκό από οργαντίνα φόρεμα και τα πέδιλα γύρισαν άχρηστα στο σπίτι γιατί το να ντυθείς πριγκίπισσα δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο όπως λένε οι σοφοί.
Αυτά όσο ήμασταν παιδιά… μετά χαθήκαμε με τον Βάσο και ξανασυναντηθήκαμε ..πάμε απ την αρχή :

Ο Βασίλης  ήταν φίλος ..  Απ τα παλιά..
Με αρκετή περιουσία  αρκετή γοητεία , μόνο που τέλειωνε  με γρήγορους ρυθμούς η πρώτη και ποτέ δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα γι αυτόν η δεύτερη..


Τον ξανασυνάντησα κατά τύχη όταν σε μια εφημερίδα διάβασα για το εμπορικό δαιμόνιο του Έλληνα και συγκεκριμένα για κάποιον που έστησε μια επιχείρηση πουλώντας στους τουρίστες ελληνικό αέρα σε κονσέρβα.
Ναι! Ο Βάσος ήταν..
Από τότε κάθε εξάμηνο περίπου άλλαζε επιχειρηματικά ενδιαφέροντα που του κόστιζαν πότε ένα διαμέρισμα πότε τα οικογενειακά κειμήλια της μητέρας του
Η οποία άρχισε να με ταΐζει πάλι μολοχία  ψιθυρίζοντας μου στο αυτί συγχρόνως
- πες του κι εσύ καμιά κουβέντα…βάλτου μυαλό…


Η τελευταία δραστηριότητά του ήταν το άνοιγμα μιας ψησταριάς που μόλις το έμαθα αναφώνησα χριστέ και κύριε ! και αποφάσισα για χάρη της μητέρας του να πάω .. 
Συνεχίζεται....

  • 1 κοτόπουλο
  • 1 πακέτο κατεψυγμένη και ψιλοκομμένη μολοχία
  • 4 ποτήρια νερό
  • 1 κρεμμύδι
  • 5-6 σκελίδες σκόρδο
  • κόλιανδρο
  • κύμινο
  • αλάτι, πιπέρι
  • χυμός λεμονιού (στο πιάτο μας)


Εκτέλεση :
Βράζουμε το κοτόπουλο με ένα ολόκληρο κρεμμύδι, 2 σκελίδες σκόρδο και λίγο κύμινο.
σουρώνουμε το ζωμό και τον βάζουμε σε μία κατσαρόλα. Προσθέτουμε την ψιλοκομμένη μολοχία και βράζουμε για 5 λεπτά σε χαμηλή φωτιά να γίνει μία πηχτή σούπα.
Σε ένα τηγνάκι, καβουρδίζουμε με 1-2 κ.σ. φυτίνη 1 κοφτή κουταλιά κόλιανδρο και 3-4 σκελίδες σκόρδο κοπανισμένες. Μόλις πάρουν χρώμα τα ρίχνουμε στη σούπα μας, ανακατεύουμε και σκεπάζουμε να αρωματίσουν τη σούπα μας.
Συνοδεύουμε το βραστό κοτόπουλο μ αυτή τη σούπα και με ένα πιλάφι όπως το φτιάχνουν οι αιγύπτιοι (ώτες) με ρύζι και καβουρδισμένο φιδέ